Tygryski zdalnie

budzą się kwiaty, inne rośliny, pięknie kwitną drzewa – opuszkami palców rysujemy kontury kwiatów, całą powierzchnią lewej dłoni i prawej dłoni wędrujemy z góry do dołu pleców, rysując pień drzewa,

cieszą się zwierzęta niedźwiadki, lisy, zające – delikatnie uderzamy pięściami, naciskamy całymi dłońmi, naśladując kroki niedźwiedzia, delikatnie uderzamy opuszkami palców wskazujących, naśladując bieg lisa, delikatnie uderzamy opuszkami wszystkich palców, naśladując skoki zająca,

wszystko się zieleni w lesie i na łące – delikatnie , ruchem pulsacyjnym, uciskamy ramiona, wykonujemy ruchy okrężne całą powierzchnią dłoni,

a my idziemy na spacer, wesoło biegamy, skaczemy – palcami wskazującymi obu rąk rysujemy ścieżkę, klepiemy dłońmi ramiona,

a kiedy wrócimy do domu, malować wiosnę będziemy – stukamy opuszkami palców wskazujących na przemian: lewą ręką i prawą ręką, przesuwamy rozwarte dłonie w różnych kierunkach.

Rysowanie, malowanie – Wiosenny obrazek

Dziecko maluje farbami lub rysuje kredkami wiosenny obrazek według własnego pomysłu.

Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Z kwiatka na kwiatek.

Kolorowe krążki (wycięte z kolorowego papieru lub gazet) rozkładamy na podłodze, w niewielkiej odległości od siebie, kolorowe krążki to kwiaty. Dziecko jest motylem. Przefruwa z kwiatka na kwiatek – przechodząc lub przeskakując z krążka na krążek.

Rozwijanie umiejętności rachunkowych – Bazie leszczyny.

Cienkie paski brązowego kartonu, szare kółeczka, zielone kartony. Rozkładamy przed dzieckiem prostokąty – gałązki leszczyny – i koła – bazie leszczyny. Prosimy o oszacowanie (na oko), ile mają bazi. Dzieci wymieniają liczebnik, potem liczą bazie i ustalają ich liczbę. Następnie proponujemy zabawę. Dziecko kładzie na zielonym kartonie gałązkę z brązowego kartonu i układają na niej bazie według instrukcji , np.: − Ułóż jedną bazię leszczyny i dołóż jeszcze dwie. − Ułóż trzy bazie leszczyny i odłóż dwie. Za każdym razem pytamy, ile jest teraz bazi.

Zabawa ruchowa – Złap zielone.

Kartka w kolorze zielonym, dowolna muzyka. Pokazujemy dziecku kartkę w kolorze zielonym i objaśniamy zasady zabawy. Dziecko tańczy wiosenny taniec. Na sygnał (zatrzymujemy muzykę) szuka zielonego elementu, zatrzymuje się przy nim i go dotyka. Pytamy : Grasz w zielone? Dziecko odpowiadają: Gram! pytamy dalej: Masz zielone? Dziecko wskazują zielony element i odpowiada: Mam! Zabawa się powtarza, przy czym za każdym razem dziecko musi stanąć przy innym przedmiocie (innej roślinie) w kolorze zielonym.

Zabawa matematyczna – Płatki krokusa.

Krążki z naklejoną różną liczbą kropek (od 3 do 5), kropki w kolorach: fioletowym, żółtym, białym (na jednym krążku są kropki w jednym kolorze), tace, płatki kwiatów wycięte z papieru w kolorach: fioletowym, żółtym, białym. Siadamy z dzieckiem i snujemy opowieść o łące i kwitnących krokusach, które najpierw mają małe pączki, a potem rozkwitają – rozchylają swoje płatki. Zapraszamy do zabawy. Ustawiamy na stole tace, na których znajdują się kolorowe papierowe płatki. Wręczamy dziecku kolorowy krążek, jeden krążek układamy przed sobą. Odwracamy go i liczymy kropki naklejone po drugiej stronie krążka. Następnie, patrząc na kolory i liczbę kropek, dobieramy odpowiednią ilość papierowych płatków. Mówimy, że krokus rozkwitł zachęcamy dziecko do tworzenia własnych kwiatów. Dziecko odwracają krążek i układa płatki zgodnie z kolorami i liczbą umieszczonych na nich kropek. Sprawdzamy poprawność wykonania zadania, dziecko bierze kolejny krążek i zabawę powtarza. Kiedy zabawa w układanie się znudzi naklejamy płatki.

Zabawa słowna – Mój krokus jest jak…

Kwiaty z krążków i papierowych płatków z wcześniejszej zabawy. Wybieramy jeden krokus i prosimy dziecko o określenie koloru. Następnie dziecko kończy podane zdanie i podają nazwę dowolnego przedmiotu, który jest w takim samym kolorze jak krokus, np.: Mój krokus jest żółty jak… cytryna.

Zabawa dydaktyczna w oparciu o wiersz – Kwiatki Kasi.

Wdrażanie do uważnego słuchania. Posługiwanie się nazwami liczebników porządkowych w zakresie 4. Ćwiczenie pamięci.

Kasia kwiatki raz wąchała
A psik! (trzy wdechy nosem przed okrzykiem A psik!)
A wąchając tak śpiewała:

Tulipan to pierwszy kwiatek.
Drugi kwiatek to jest bratek.
Żonkil, to już trzeci kwiatek,
A stokrotka- czwarty kwiatek.

Hokus pokus! Policz sam!
Ile kwiatków razem mam?

Zabawa ruchowa na podstawie utworu – Słonko po deszczu

Przebieg zabawy: rodzic czyta i pokazuje dziecku ruchy dziecko naśladuje.

Pada deszczyk! Pada deszczyk! I po liściach tak szeleści...
Dziecko siada na dywanie, paluszkami stuka o podłogę – naśladując spadające kropelki deszczu, przy jednoczesnym powtarzaniu grup spółgłoskowych: szszszszs, szszszs.

Zatuliły kwiatki płatki, główki chylą do rabatki! Kap! Kap! Kap!
Dziecko chowa główki między kolana – nisko, jednocześnie powtarza kap, kap, kap.

Deszcz ustaje – płyną chmury – Kwiaty wznoszą się do góry! Ho! Ho! Ho!
Dziecko bardzo powoli wstaje – wznosi się do góry i mówi ho! ho! ho!

Wiatr tu pędzi na wyścigi. Wiatr kołysze nam łodygi! Wiuuu! Wiuu! Wiuuu!
Dziecko stoi i kołysze się na boki, przy jednoczesnym powtarzaniu wiuuuu wiuuu

Biegną dzieci tu z ochotą: Uważajcie – takie błoto! Hyc! Hyc! Hyc!
Dziecko na paluszkach biega po pokoju w różnych kierunkach i mówi Hyc! Hyc! Hyc!

Byle słonko nam nie zgasło – róbmy prędko z błota – masło! Chlap! ciap! ciap!
Dziecko przebiera w miejscu nogami, mówiąc Chlap! ciap! ciap!

Teraz – baczność – kroki duże –przeskoczymy przez kałużę! Hop! Hop! Hop!
Dziecko wykonuje skoki obunóż i mówi Hop! Hop! Hop!

Już pogoda – słonko świeci, maszerują w pole dzieci –Raz – Dwa– trzy!
Dziecko maszeruje rytmicznie akcentując stopą pierwszy krok i klaskaniem dwa następne.

Pomoce do wykonania poniższych zadań

(kliknij)

„WIOSENNE PRZEBUDZENIE” – Grupa II „Tygryski”

Drogie dzieci i Rodzice! Prosimy serdecznie o dokumentowanie Waszych zabaw, prac plastycznych, wykonanych zadań (zbierajcie prace, fotografujcie itd.). Kiedy wrócimy do przedszkola będziemy je oglądać, zrobimy wystawkę.

Drogie dzieci: Tęsknimy za Wami!

Cele:

- Poznanie zmian zachodzących w przyrodzie w związku z nadejściem wiosny

- Wzbogacenie wiadomości przyrodniczych ( dziecko wymienia oznaki wiosny;

wie, z czego wyrastają rośliny, co jest im potrzebne do rozwoju; zna etapy

rozwoju wybranych kwiatów; zna nazwy wybranych kwiatów wiosennych)

- Rozwijanie ciekawości poznawczej

- Utrwalenie nazw kolorów

- Rozwijanie umiejętności matematycznych (przeliczanie w zakresie 5

(dzieci 4-letnie), liczenie w zakresie 3 (dzieci 3-letnie); określanie czego

jest więcej i o ile;

- Rozwijanie spostrzegawczości i percepcji słuchowej

- Rozwijanie mowy

- Rozwijanie sprawności ruchowej.

1. Podanie krótkich informacji na temat nowej pory roku, następnie rodzic zadaje pytania, dziecko odpowiada.

2. Słuchanie opowiadania pt. „Tajemnica małego nasionka” J.Wasilewskiej
„Było sobie ziarenko. Ziarenko było maleńkie i słabe. Bało się, że zjedzą je ptaki, albo polna myszka. Ale zaopiekował się nim ogrodnik, który był duży i silny. Chodził po ogrodzie z łopatą i kopał ziemię. Włożył ziarenko do świeżo skopanej ziemi. A tam pod ziemią było ciemno, ciepło i cicho. Teraz sobie pośpię – pomyślało ziarenko. Leżało spokojnie przez jakiś czas, aż nagle poczuło,że wokół zrobiło się mokro. Ach! To pewnie ogrodnik podlał ziemię! Rozzłościło się okropnie. Ze złości zaczęło się nadymać i pęcznieć tak mocno, aż pękło. Ale nic złego się nie stało. W miejscu pęknięcia pojawił się mały, biały kiełek. Małe ziarenko zaczęło szybko rosnąć. Ogrodnik podlewał je, a słońce ogrzewało swoimi promieniami i w niedługim czasie zamieniło się w piękny, kolorowy kwiat.”

- Rozmowa z dzieckiem nt.” Co jest potrzebne do wzrostu roślin?” w oparciu o opowiadanie.
• kto zaopiekował się ziarenkiem?
• co zrobiło ziarenko w ziemi?
• dlaczego się rozzłościło i co zrobiło ze złości?
• co pojawiło się w miejscu pęknięcia?
• co wyrosło z ziarenka?

- Czego roślinka potrzebuje , by mogła rosnąć, rozwijać się?

3. Układanie obrazków w odpowiedniej kolejności, opowiadanie historyjki.

4. Założenie hodowli cebuli lub rzeżuchy ( może też być np.fasola).

Codzienne obserwowanie „ogródka”.

a) Rodzic daje dziecku doniczkę (kubek) wypełnioną ziemią ogrodowa. Dziecko wykonuje w ziemi otwory łopatką i wsadza cebulkę, przysypuje ziemią i podlewa.

b) Rodzic rozdaje dzieciom nasiona rzeżuchy, płaskie tacki i watę. Dziecko wkłada watę do pojemników, zwilża wodą, wsypuje nasionka na watę i podlewa. Dzieci oglądają przez szkło powiększające rzeżuchę, dostrzegają kiełkujące nasiona

5. Praca plastyczna – „Wiosenne kwiaty”- cele: rozwijanie ekspresji twórczej w zakresie plastyki, rozwijanie wyobraźni, ćwiczenie sprawności manualnych.

6. "Sadzimy kwiatki"- zabawa w kodowanie.

Dziecko otrzymuje mini matę do kodowania (wydruk w formacie A4 ), zestaw kartoników z kwiatkami z papieru (kwiaty w określonym kolorze i określonej liczbie kwiatków na kartoniku). Poproś dziecko, żeby sobie wyobraziło, że te puste pola, to grządki w ogrodzie i za chwilę będziemy w nich sadzić kwiatki. Ale to nie będzie takie zwykłe sadzenie, ponieważ trzeba będzie posadzić odpowiednie kwiatki na wskazanej grządce.

W lewym górnym rogu planszy umieszczamy obrazek z ogrodniczką i informuje, że za chwilę dziecko zmieni się w małych ogrodników.

Rodzic prosi, by dziecko wylosowało np. z Magicznego Pudła lub Worka jedną karteczkę z kwiatkiem. Wylosowaną kartkę umieszcza obok kwiatka i tłumaczy dzieciom zasadę "sadzenia"itd.

7. Rysowanie po śladzie – cel: ćwiczenie sprawności manualnych

8. Łączenie obrazków z cieniami – cel: ćwiczenie percepcji wzrokowej

9. Dobierz doniczki do kwiatów w-g kolorów, nazwij kolory.

10. “Co będzie następne?” – kontynuuj rytm

11. “Ile płatków ma kwiatek?” – na sylwecie każdego kwiatka (kwiaty robią dzieci z pomocą rodziców) rysujemy odpowiednią liczbę kropek (1, 2, 3, 4 lub 5). Zadaniem dziecka jest przeliczyć kropki i wpiąć tyle spinaczy, ile kropek na kwiatku. Pytamy dzieci: „Ile ten kwiatek ma płatków? Który kwiatek ma najwięcej/ najmniej płatków? O ile ?”

12. „Tulipan” – budowa kwiatu:

a)Słuchanie opowiadania „O żółtym tulipanie „wg M.Różyckiej
W ciemnym domku pod ziemią mieszkał mały Tulipanek. Maleńki Tulipan, jak wszystkie małe dzieci, spał całymi dniami.
Wokoło było bowiem bardzo cicho i ciemno. Pewnego dnia obudziło go lekkie pukanie do drzwi.
- Kto tam? –zapytał obudzony ze snu Tulipanek.
- To ja. Deszczyk. Chcę wejść do ciebie. Nie bój się maleńki. Otwórz.
- Nie, nie chcę. Nie otworzę. –powiedział Tulipanek i odwróciwszy się na drugą stronę, znów smacznie zasnął.
- Po chwili mały Tulipanek znów usłyszał pukanie.
- Puk! Puk! Puk!
- Kto tam?
- To ja. Deszcz. Pozwól mi wejść do swego domku.
- Nie, nie chcę, abyś mnie zamoczył. Pozwól mi spać spokojnie.
Po pewnym czasie Tulipanek usłyszał znów pukanie i cieniutki, miły głosik wyszeptał:
- Tulipanku, puść mnie!
- Ktoś ty?
- Promyk słoneczny –odpowiedział cieniutki głosik.
- O, nie potrzebuję cię. Idź sobie.
Ale promyk słoneczny nie chciał odejść. Po chwili zajrzał do domu tulipanowego przez dziurkę od klucza i zapukał.
- Kto tam puka? –zapytał zżółkły ze złości Tulipanek.
- To my Deszcz i Słońce. My chcemy wejść do ciebie!
Wtedy Tulipanek pomyślał:
„Ha, muszę jednak otworzyć, bo dwojgu nie dam rady”. I otworzył.
Wtedy Deszcz i Promyk wpadli do domu tulipanowego. Deszcz chwycił przestraszonego Tulipanka za jedną rękę,
Promyk słońca za drugą i unieśli go wysoko, aż pod sam sufit.
Mały żółty Tulipanek uderzył główką o sufit swego domku i przebił go ...
I, o dziwo znalazł się w śród pięknego ogrodu, na zielonej trawce. Była wczesna wiosna.
Promyki Słońca padały na żółtą główkę Tulipanka.
A rano przyszły dzieci i zawołały:
- Patrzcie! Pierwszy żółty tulipan zakwitł dzisiaj z rana!

b) Rozmowa na temat opowiadania ;
- Gdzie mieszkał tulipanek
- kto odwiedził najpierw tulipana?
- czy tulipanek wpuścił do swojego mieszkania deszczyk ? Dlaczego nie ?
- kto przyszedł potem do tulipana
- czy tulipan otworzył drzwi deszczykowi?
- kto zobaczył tulipana?
- co powiedziały dzieci?

c) Prezentacja sylwety tulipana , analiza słuchowa wyrazu „tulipan”(dzielenie na sylaby, liczenie sylab)

d) Zabawa badawcza – Jak jest zbudowany kwiat?
Dziecko ogląda różne kwiaty, opisuje ich wygląd, określaj kolor, kształt płatków, zapoznaje się z budową rośliny(kielich, łodyga, liście, liczą płatki)Oglądanie kielichów w środku : słupek, pręciki, obserwowanie pyłku

13. Nazywanie wiosennych kwiatów:

a) Należy wydrukować obrazki podwójnie i zagrać z dzieckiem w memory połączone z nazywaniem kwiatów.

b) Rozwiązywanie zagadek „Wiosenne kwiaty”

Zgadnij, w jakich kwiatach można znaleźć brata?... (bratki)

Tuż przy ziemi niziutko, płatki z łodyżką krótką.
Fioletowe, wesołe, bo to przecież... (fiołek)

Dobrze ją znamy z prześlicznej woni, kwitnie dzwonkami,
chociaż nie zadzwoni. ... (konwalia)

Jeszcze wszystko uśpione, jeszcze nic nie rośnie,
a on śnieg przebija i mówi o wiośnie. ... (przebiśnieg)

Na zielonej łące kwitnie ich tysiące. W swej nazwie sto mają,
jak się nazywają?... (stokrotka)

Jak ten kwiatek się nazywa, co słowo „pan” w nazwie ukrywa? ... (tulipan)

Zwykle złote, białe albo fioletowe, wychodzą spod ziemi.... (krokusy)

Tam w lesie ciernistym zakwita niebiesko.
Na łące na pewno czuła by się kiepsko.
A gdy zakwita w marcu, to wtedy już wiecie,
Że nieodwołalnie jest wiosna na świecie. (przylaszczka)

TYDZIEŃ I (16-20 MARCA)

1.Zabawa „Marcowa pogoda” – cele: nazywanie zjawisk atmosferycznych,

kształcenie umiejętności liczenia w zakresie 6, przestrzeganie reguł gry.

Każdy uczestnik otrzymuje po 4 klamerki i planszę z czterema symbolami pogody.

Plansze różnią się od siebie rozmieszczeniem owych symboli oraz ich rodzajami

( symboli w sumie było 6).

Na dywanie rozłożone są karty z wszystkimi 6-cioma symbolami,

oznaczone daną ilością kropek ( na pierwszej karcie jest 1 kropka,

na drugiej 2, na trzeciej 3 itd.)

Zabawa polega na tym, że rzucając kostką, dzieci podawały liczbę wyrzuconych

oczek i odsłaniały kartę z odpowiadającą liczba kropek, pod którą krył się jakiś

symbol. Zadaniem każdego jest zaznaczenie na swojej karcie tego symbolu za

pomocą klamerki ( jeśli oczywiście dany symbol się na niej znajdował). Dziecko,

które jako pierwsze zaznaczy wszystkie 4 symbole na swojej karcie, krzyczy

"Bingo" i zwycięża.

3. Gra dydaktyczna „Kolory wiosny- gra w kubki” - cele: utrwalenie

znajomości kolorów, rozwijanie percepcji wzrokowej, szybkości, refleksu,

sprawności manualnej, nauka zdrowego współzawodnictwa

https://www.facebook.com/watch/?v=1166488586726969

MARCOWA POGODA PROPOZYCE ZABAW:

Obserwowanie krajobrazu za oknem, nazywanie zjawisk pogodowych. Zapamiętywanie dostrzeżonych szczegółów. Dziecko: wymienia szczegóły, które zobaczyło przez okno, nazywa pogodę, (obserwacje można prowadzić kilka dni, rysować symbole pogody w kalendarzu, robić zdjęcia telefonem itd.)

ZAGADKI:

Widzisz je we dnie, nie widzisz w nocy.

Zimą grzeje słabo, latem z całej mocy. (słońce)

Jaka to pierzynka biała, nie z pierza, ale z wody powstała?

Płynie po niebie, znasz ją i wiesz, ze gdy jest ciemna,

Będzie z niej padał deszcz. (chmura)

Choć go nie widać, znać, że siłę ma.

Łamie w gniewie drzewa, chmury niebem gna. (wiatr)

Gdy go długo nie ma wszyscy narzekają.

A gdy przyjdzie pod parasol się chowają. (deszcz)

Sypał z nieba, z chmurki nocą całą, wszystko wokół pobielało. (śnieg)

Kiedy błyska, gdy ulewa, wicher wieje , łamie drzewa.

Znak, że idzie duża, groźna, straszna……. (burza).

Wiersz do słuchania B. Forma ,, Marcowe kaprysy”

Wymieszał marzec pogodę w garze,

Ja wam tu wszystkim zaraz pokażę,

Włożę troszeczkę deszczu, słoneczka promieni,

Domieszam wiatru ciepłego,

Smutno by w marcu było bez niego

Śniegu i burzy jeszcze troszkę dodam,

Będzie prawdziwa marcowa pogoda.

Praca plastyczna:

Dzieci wybierają ulubione techniki plastyczne: rysowanie, malowanie, wycinanie,

wydzieranie i przedstawiają za pomocą prac plastycznych swoją ulubioną pogodę.

Prace plastyczne zbieramy i przynosimy do przedszkola po zakończeniu kwarantanny

zrobimy z nich wystawę.

Wiersz do nauki dla chętnych dzieci „WIOSNA” Magdalena Frączek.

Przyszła do nas wiosna,

Ciepła i radosna.

Ptaszek pięknie śpiewa,

Zielenią się drzewa.

Słonko w górze świeci,

Weselą się dzieci.

Każdy dobry nastrój ma,

Niechaj wiosna długo trwa !

Wycinanie sylwet kropelek deszczu po linii i ich liczenie.

Dziecko wycina pięć sylwet kropli deszczu, liczy je. Rodzic wycina pięć chmur

w różnych kolorach i wielkościach. Dziecko układa chmury wg poleceń rodzica:

- od największej do najmniejszej

- od najmniejszej do największej

- od najciemniejszej do najjaśniejszej

- połóż po jednej kropli na chmurze

Ćwiczenie oddechowe –„ Krople deszczu”. Dziecko przenosi za pomocą słomki

papierową kroplę na papierową chmurę.

„Jakie odgłosy wydaje deszcz?” – dziecko szuka w domu przedmiotów,

które wydają odgłosy podobne do deszczu.

ZABAWY DODATKOWE:

Z kolorowych kartek wycinamy koła i składamy je na pół. Wokół brzegów rysujemy niewielki kółeczka przypominające ząbki. W miseczce przygotowujemy małe kawałki np. plasteliny lub ziarenka ryżu. Dziecko lub rodzic rzuca kostką, a zadaniem dziecka jest zapełnienie papierowej buzi tyloma ząbkami (kulkami plasteliny), ile wskazuje ilość oczek na kostce.
„Co zmieniło miejsce?” – ustawiamy przed dzieckiem kilka przedmiotów (np. małe zabawki, przybory toaletowe, sztućce itd. lub obrazki), dziecko zamyka oczy, a my zmieniamy kolejność (najpierw 2 rzeczy, później można więcej). Dziecko otwiera oczy i mówi, co zmieniło miejsce. Podobna, łatwiejsza zabawa – „Czego brakuje” (chowamy po jednej rzecz).
„Skoki przez drabinkę” – wykonaj drabinkę, np. z gazety, wystarczy pociąć ją na 5 centymetrowe paski, które układamy na wzór drabinki. Zadanie dziecka polega na sprawnym przeskakiwaniu kolejnych szczebelków.
„Czarodziejskie szkatułki” – wszyscy uczestnicy kucają, głowę chowając w kolana. Słuchają uważnie narracji prowadzącego i starają się odtworzyć gestami przedstawianą historię. Prowadzący mówi: „Jesteście czarodziejskimi szkatułkami. Jesteście bardzo małe i szczelnie zamknięte. A teraz szkatułki powolutku się otwierają…i wychodzi z nich …ryba.” Przez chwilę krążymy naśladując wybrane zwierzę lub przedmiot. Gdy narrator wznawia opowieść, ilustruje ją ruchem. „A teraz wszystkie pudełka z powrotem się zamykają”. W następnych rundach z pudełek mogą wychodzić:

- niemowlaki, które są głodne,

- dumnie kroczące długopisy,

- mruczące koty

- oraz dowolna ilość postaci przywołanych przez prowadzącego.