Pszczółki zdalnie

Grafomotoryka - Rysowanie po śladzie - karty pracy 

TYDZIEŃ IX (11- 15 MAJA)

MAJOWA ŁĄKA - KARTY PRACY

Majowa łąka - film

Motyle - piosenka

Majowa łąka i jej mieszkańcy – owady- kliknij

Mieszkańcy łąki – prace plastyczne z pasków- kliknij

Stemplowana łąka-praca plastyczna- kliknij

Łąka w maju – wycieczka na łąkę, połączona z zabawami badawczymi. • Przygotowanie do wycieczki. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa. Album zawierający zdjęcia roślin i zwierząt, które można spotkać na łące, koce, aparat fotograficzny, lupy lub szkła powiększające, zdjęcia przedstawiające stokrotkę, koniczynę, złocień polny, miętę polną, szałwię, małe torebki plastikowe. Rodzic. zapoznaje dzieci z celem wycieczki. Pokazuje album zawierający zdjęcia roślin i zwierząt, które można spotkać na łące, i informacje o nich. N. pokazuje pozostałe rzeczy, które zabierze na łąkę. Wyjazd na łąkę. • Określanie kolorów na łące w maju. Dzieci przyglądają się łące. Zastanawiają się, jakiego koloru jest na niej najwięcej. Opisują wrażenia, jakie budzi w nich widok łąki.

Obserwowanie kwiatów na łące. Rozpoznawanie i nazywanie znanych dzieciom gatunków. Dziecko spaceruje  po łące. Obserwuje przez lupę i szkła powiększające rosnące na niej kwiaty. Nazywa znane gatunki. Wącha je. Opisuje swoje wrażenia. Dziecko wraz z rodzicem poszukuje na łące stokrotki, koniczyny i złocienia.

Życie na łące. Dziecko obserwuje za pomocą lup lub szkieł powiększających zwierzęta, które żyją na łące (np.: mrówkę, biedronkę, motyla, ślimaka). Opisuje ich wygląd, zauważone cechy, np. kształt

• Słuchanie opowiadania Ewy Stadmüller Smok łąkowy wielogłowy.

. – O czym wam poczytać? – zapytała mama, rozsiadając się wygodnie w fotelu ustawionym między łóżkami dzieci.

 – O Kubusiu Puchatku – zdecydowała natychmiast Ada

. – Jak zaprosił Prosiaczka na piknik…

 – Piknik! – wykrzyknął Olek.

 – Zupełnie zapomniałem! Jutro jedziemy na piknik i pani prosiła, żeby każdy miał w plecaczku coś dobrego, czym mógłby poczęstować innych.

  – Masz szczęście, że wczoraj upiekłam ciasteczka – uspokoiła go mama – zapakujemy je do plastikowego pudełka, dorzucimy torebkę suszonych owoców i będziesz miał się czym dzielić. A dokąd się wybieracie?

– Na łąkę. Pani powiedziała, że pojedziemy autobusem do ostatniego przystanku i kawałek przejdziemy piechotą.

 – I bardzo dobrze – ucieszyła się mama.

 – Trochę ruchu wam się przyda. Jazdą autobusem najbardziej zachwycony był Oskar, którego rodzice codziennie przywozili do przedszkola samochodem. Przez całą drogę gadał, śpiewał, wygłupiał się z kolegami i podjadał smakołyki, które mama spakowała mu do plecaczka.

 – Dalej pójdziemy na piechotę – oświadczyła pani, gdy wysiedli na ostatnim przystanku. – Abyśmy się nie nudzili, proponuję marsz w rytmie naszych przedszkolnych przebojów. Trzy, cztery – zaczynamy: Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj... Olek nawet nie przypuszczał, jak bardzo takie wspólne śpiewanie pomaga wędrować. Nawet się nie obejrzeli, a już byli na miejscu.

 – Jak tu ślicznie… – westchnęła Zuzia. Faktycznie, rozgrzana słońcem łąka pachniała cudnie, słoneczko przyświecało, pszczoły bzyczały

… Pani rozłożyła na trawie wielki koc, a na nim obrus w kratkę i papierowe talerze.

 – Proponuję, abyśmy wyjęli z plecaczków wszystkie smakołyki, a potem częstowali się tym, na co kto ma ochotę. Z początku niektórzy ociągali się trochę, ale kiedy Zosia poukładała na talerzach drożdżówki z makiem, Bartek orzechowe chrupki, a Zuzia pachnące jabłuszka, wszyscy po kolei opróżnili plecaczki.

– Ciekawe, że na świeżym powietrzu wszystko smakuje lepiej – pomyślał Olek, pałaszując z apetytem zwykłe słone paluszki przyniesione przez Madzię.

 – A teraz możecie się pobawić – oznajmiła pani, gdy na trawie nie pozostał już żaden ślad po tygryskowej uczcie.

Kasia z Oliwką natychmiast pobiegły zbierać kwiatki, z których postanowiły upleść sobie wianki. Ania, Malwina i Dominika bawiły się w zgadywanki. Konrad z Bartkiem napompowali piłkę plażową i zaczęli grać, a Olek, Adaś i Kuba położyli się na kocu i obserwowali wędrujące po niebie obłoki.

 – Patrzcie, ten duży wygląda jak motyl – skojarzyło się Adasiowi.

 – A ten mniejszy jak zając – zauważył Kuba.

– O, jak mu się wydłużyły uszy… Trzeci obłoczek nie przypominał kształtem żadnego zwierzaka.

 – Ani to żaba, ani ślimak – mruczał pod nosem Olek.

 – Już wiem! – wykrzyknął nagle.

 – To jest SMOK, KTÓREGO NIE WIDAĆ, bardzo groźny i podstępny. Skrada się po cichutku, a jego obecność zdradzają lekko poruszające się trawy. Ledwo wypowiedział te słowa, łąka zafalowała gwałtownie.

 – Ratunku! – wrzasnął Adaś, zrywając się na równe nogi, a Kuba, na wszelki wypadek, schował się za Olka.

 – Spokojnie, to tylko wiatr… – próbowała uspokoić chłopców pani.

– Na… na pewno? – wyjąkał ciężko przestraszony Adaś.

– Oczywiście! – usłyszał.

 – A ja wcale nie byłbym tego taki pewny – szepnął do Kuby Olek, nie spuszczając oczu z rozkołysanych traw.

 • Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

Rodzic zadaje pytania: − Co można robić podczas pobytu na łące?

                               − Jakie zwierzęta można spotkać na łące?

Komponowanie całości z sylwet chmur.. Sylwety chmur wycięte z białego papieru – 10 sylwet chmur, kartka w formacie A3, w kolorze niebieskim. Dziecko tworzy z nich na niebieskiej kartce dowolną całość (dowolny kształt). Nazywa to, co powstało..

Ćwiczenie oddechowe. Dla dziecka: szablon żabki, słomka; szablon jeziora z kartonu, nagranie piosenki Na majowej łące, odtwarzacz CD, dwustronna taśma klejąca. Dziecko zajmuje miejsca przy stoliku. Na środku stolika znajduje się staw wycięty z brystolu, przyklejony do niego taśmą dwustronną. Dziecko ma przed sobą wycięte z zielonego papieru szablony żabek. Stara się je przenieść do stawu za pomocą słomki.

 • Ćwiczenie artykulacyjne – Kto mieszka na łące. Rodzic ma sylwety :żabki, bociana, skowronka, świerszcza. Dziecko swobodnie porusza się w rytm muzyki, w dowolnych kierunkach, Na przerwę w muzyce  zatrzymują się. Rodzic unosi wybraną przez siebie sylwetę. Dzieci naśladują dźwięki wydawane przez zwierzęta przedstawione na sylwecie.

Kwiaty - tworzenie kompozycji kwiatowych. Dziecko wycina koła z kolorowych kartek. Dziecko odrysowuje koła a następnie je wycina. Następnie układa z kolorowych kół na białej kartce dowolne kompozycje kwiatowe. 

Zabawy matematyczce

Ile płatków ma kwiatek- dziecko przypina do kółka na pasku ( wycięta z tektury łodyżka ze środkiem kwiatka) tyle klamerek do pościeli ile wypowie rodzic.

Układanie z kół sylwety biedronki. Rysowanie na sylwecie odpowiedniej liczby kropek. Dla dziecka:  dwa czerwone koła (na skrzydła biedronki), jedno małe czarne koło (na głowę biedronki) i jedno większe czarne koło, na które naklejone będą skrzydła biedronki, czarna kredka, klej Większe czerwone koła dziecko składa na pół. Układa i nakleja je na większym czarnym kole tak, aby utworzyły skrzydła biedronki.  Małe, czarne kółko (głowę biedronki) doklejają od spodu do większego czarnego koła. Rodzic . pyta, czego brakuje biedronkom. Klaszcze w dłonie dwa razy. Dziecko rysuje na czerwonych skrzydłach dwie kropki. Następnie dziecko liczy, ile kropek ma biedronka. Rodzic klaszcze trzy razy, a dziecko dorysowuje kropki na skrzydłach. Wynik każdego liczenia pokazuje na palcach.

Układanie kompozycji z odpowiedniej liczby sylwet kwiatów. Rodzic układa przed dzieckiem białą kartkę, sylwetę wazonu, a na środku stołu umieszcza tacę z wyciętymi z papieru sylwetami kwiatów. Dziecko układa sylwetę wazonu na kartce. Następnie losuje kartonik, na którym znajdują się narysowane sylwety kwiatów. Liczy je głośno, a wynik pokazują na palcach. Układają w wazonie bukiety składające się z takiej samej liczby kwiatów jak na kartoniku.

Słuchanie wiersza Grażyny Lech Kwiaty na łące.

 Dywan z kwiatów, ziół i traw. 

 Są w nim jaskry, maki, szczaw.

Brzęczą trzmiele, skrzeczy sroka.

Kreta także tutaj spotkasz.

Możesz słuchać, patrzeć, wąchać!

Piękna, kolorowa łąka.

Rozmowa na temat wiersza:

 − O jakim miejscu jest ten wiersz? 

− Jakie rośliny rosły na łące?

− Jakie zwierzęta tam przebywały?

 − Jak wyglądała łąka?

Samodzielne wykonanie pracy przez dzieci według instrukcji  Wyprawka, karta nr 25, klej, biała i żółta bibuła. Dziecko: − przygotowują kartę pracy, klej, białą i żółtą bibułę,  − odrywa lub wycina kawałki bibuły i ugniatają z nich kulki podobnej wielkości,  − dokleja do każdej łodyżki na łące kwiat rumianku – żółty środek i białe płatki.

Opowieść ruchowa przy muzyce – Na łące (według Bożeny Formy).

Dziecko zajmują dowolne miejsca na środku sali. Rodzic. rozpoczyna opowiadanie.   

Dziecko: Jest piękna pogoda. Świeci słońce.                       Dziecko maszeruje w różnych kierunkach, Wszyscy mieszkańcy łąki już dawno

wstali i wykonują swoją pracę.                                unosi ugięte ręce na boki i szybko machaj dłońmi

Mrówki budują swoje mrowisko.             biega na palcach po pokoju,.

Pszczoły zbierają nektar, frunąc                               maszeruje w miejscu,

 z kwiatka na kwiatek

Powiał wiatr.                   wyciągają proste ręce do boku i poruszają nimi, naśladując lot motyli

Kwiaty i trawa

kołyszą się w różne strony.  

Nagle pojawiają się piękne motyle.

Poznawanie wyglądu ślimaka. Układanie z kolorowych sznurków sylwetki ślimaka. Zdjęcie przedstawiające ślimaka, kolorowy sznurek (dla  dziecka kawałek sznurka). Dziecko siedzi przy stole. Rodzic pokazuje zdjęcie przedstawiające ślimaka. Dziecko opisuje jego wygląd. Rodzic zwraca uwagę na wygląd muszli oraz na wyraźnie zaznaczone czułki. Opowiada dzieciom ciekawostki o życiu ślimaków. Zastanawia się, czy na łące można usłyszeć ślimaka. Następnie wręcza każdemu dziecku kolorowy sznurek. Dzieci układa z nich skręconą muszlę ślimaka.

Ciekawostka Ślimak winniczek to największy ślimak występujący w Polsce. Zamieszkuje tereny o dużej wilgotności – lasy, parki, ogrody. Żywi się świeżymi liśćmi. Zimuje w ściółce, ukryty pod roślinnością. Ze ślimaków winniczków robi się różne potrawy. Popularne są zwłaszcza w kuchni francuskiej

Ciekawostki Owady lubią kwiaty, bo znajdują na nich pożywienie: pyłek i nektar. Jednocześnie przenoszą pyłek na inne kwiaty, co umożliwia ich zapylenie. To bardzo ważne dla kwiatów. Dopiero po zapyleniu bowiem mogą powstać owoce. To dlatego kwiaty przyciągają do siebie owady na różne sposoby, np.: poprzez piękne kolory, aromatyczny zapach i pyszny, słodki pył

Mieszańcy łąki – zagadki

Skaczą po łące, pływają w wodzie,
żyją z bocianem w ciągłej niezgodzie.
(żaby)

Lata nad łąką w czerwonej kapotce,
a na tej kapotce jest kropka przy kropce
(biedronka)

Rośnie nad wodą ten mały kwiat,
niebieskim oczkiem patrzy na świat
i szepcze skromnie: Nie zapomnij o mnie.
( niezapominajka)

Na zielonej łące rosną ich tysiące,
W swej nazwie „sto” mają
Jak się nazywają?
(stokrotka)

Czy znacie takiego konika,
który pięknie w trawie cyka?
(konik polny)

Krążę nad łąką, ile mam sił,
i zbieram z kwiatów złocisty pył.
(pszczoła)

 

Pracowite, małe
budują wspaniałe
kopczyki, pałace.
Szanujmy ich pracę.
(mrówki)

Ten piękny owad
odwiedza kwiateczki,
ma skrzydła tęczowe,
niekiedy w kropeczki
(motyl)

Ma dwa różki, choć nie bodzie
mieszka w trawie albo w wodzie.
Domek swój, jak sami wiecie,
nosi zawsze na swym grzbiecie.
(ślimak)

Czerwone ma nogi
biało-czarne piórka, ,
do wody przed nim
żaby dają nurka.
(bocian)

Zabawa rozwijająca orientację przestrzenną „Gdzie jest motyl?”

Dziecko tworzy motyla z kolorowego prostokąta bibuły, zwijając go pośrodku. Ustawia motyla względem siebie według poleceń rodzica np. nad głową, na ramieniu , na stopie, pod kolanem.

Ćwiczenie oddechowe  Dzieci dmuchają na motyla na jednym wydechu jak najdłużej, ćwiczenie powtarzają kilka razy.

Majowa łąka- składanie obrazka z części. Dziecko składa pocięty obrazek przedstawiający łąkę.

Na łące- dokańczanie zdania.  Rodzic czyta zdanie które dziecko ma dokończyć .

- Dziób bociana jest koloru …

- Biedronki maja ubranko w …

- Stokrotki rosną na …

- Żaby są koloru …

- Motyl ma kolorowe …

- Bociany polują na …

- Na łące rośnie dużo …

- Na grzbiecie swój domek nosi….

- Żaby mieszkają na …

TYDZIEŃ VIII (4- 8 MAJA)

Propozycje zabaw rodzica z dzieckiem "Moja Ojczyzna"- zobacz

Karta pracy 1 - zobacz

Karta pracy 2 - zobacz

Karta pracy 3 - zobacz

„Moja Ojczyzna” - karty pracy

Polska moja ojczyzna-film

Wycieczka po Polsce -film

Gniazdo białego orła –baśń polska

"Zagadki o Polsce":

1) Na czerwonej tarczy, widnieje biały orzeł w koronie.
Kto tego symbolu nie zna, niech ze wstydu zaraz spłonie. (godło)

Podpowiedź:

Rymuje się ze słowem „siodło”,
Jednym z symboli Polski jest... (godło)

2) Powiewa ona, gdy wiatr się zerwie
A na niej biel jest i czerwień. (flaga)

3) Herbem tego miasta, jest piękna syrenka
która miecz i tarczę dzierży w swoich rękach.
Od imienia syrenki i rybaka Warsa je nazwano,
I stolicą państwa  polskiego mianowano.
Przez nie rzeka Wisła przepływa,
Zatem jak stolica Polski się nazywa? (Warszawa)

4) Ta szeroka rzeka płynie,
 po polskiej krainie.
Niczym błękitny, ostry nóż,
 przecina Polskę wzdłuż.
Pędzi od gór wysokich, przez Kraków i stolicę
W niej rybak Wars ujrzał swą ulubienicę. (Wisła)

Podpowiedź:

Szafirowym blaskiem, woda z niej błysła.
Najdłuższą Polski rzeką, jest ona… (Wisła)

5) Zwie się Mazurek Dąbrowskiego,
Choć Wybicki jest autorem.
Pieśnią jest państwa polskiego
Polski trzecim jest symbolem. (hymn)

Podpowiedź: 

Na zawsze pozostaną jego słowa w sercu mym,
Na zawsze zapamiętam mojego kraju… (hymn)

TYDZIEŃ VII (27- 30 KWIETNIA)

MOJA MIEJSCOWOŚĆ - KARTY PRACY - ZOBACZ

KRAKÓW ZABYTKI - ZOBACZ

WIOSKA I MIASTO - ZOBACZ

„Moja miejscowość mój region”

W górach- film

Nad morzem-film

Jesteśmy Polką i Polakiem- piosenka do posłuchania

Smok Wawelski- bajka

• Zabawa bieżna „Mój domek”. Dziecko otrzymuje od rodzica zawiązany sznurek i kładzie go na podłodze. Dziecko porusza się w rytmie muzyki. Podczas przerwy w grze siada w środku sznurka .
• „Moje miasto” – pokaz miejsc charakterystycznych dla naszego miasta (rynek, Wawel, Wisła, barbakan, sukiennice, kościół mariacki) podział nazw na sylaby np. ry- nek, Wa- wel,   itd.
• „Spacer po osiedlu”- zwrócenie uwagi na charakterystyczne miejsca dla osiedla na którym dziecko mieszka.(np. poczta, przedszkole, rodzaj sklepu itd.)
• „Prawda- Fałsz”- zabawa dydaktyczna

Dziecko gdy usłyszy zdanie prawdziwe zaklaszcze 3 razy a gdy usłyszy zdanie fałszywe spuści głowę.

-Mieszkam w Krakowie.

-Chodzę do przedszkola numer 151

-Moje miasto leży nad morzem.

-W moim mieście są wysokie góry.

-Przez miasto przepływa Wisła.

-Moje miasto nazywa się Kraków.

- W moim mieście mieszkał smok wawelski.

-W moim mieście jeżdżą autobusy i tramwaje.

-W moim mieście jest metro.

• Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller „Jak dobrze nam zdobywać góry”.

Rodzice uwielbiali górskie wyprawy. Kilka razy w roku pakowali plecaki i wyruszali na szlak.

 – Jeszcze trochę podrośniecie i wybierzemy się w góry wszyscy razem – obiecywał dzieciom tata.

– Ale kiedy to będzie? – niecierpliwił się Olek

. – Może już niedługo… – uśmiechnęła się mama.

– Maj jest w tym roku taki piękny… To chyba tatę przekonało, bo już następnego dnia zaczął planować pierwszy rodzinny rajd.

– Chcecie zobaczyć, dokąd pójdziemy? – zapytał, rozkładając mapę.

 – Najpierw szlak poprowadzi nas wąwozem, potem kawałek przez las i wyjdziemy na grań.

– Na co? – nie zrozumiała Ada.

 – Grań to inaczej grzbiet górski – wyjaśniła mama.

– Zobaczycie, jak pięknie wyglądają wiosną górskie łąki zwane przez górali halami.

– Tylko pamiętaj: żadnego marudzenia – upominał siostrę Olek. Trzeba przyznać, że Ada bardzo się starała. Szła dzielnie i nie narzekała, chociaż po dwóch godzinach marszu poczuła się trochę zmęczona.

– A daleko jeszcze do tych halek? – zapytała.

 – Do hal? – roześmiała się mama. – Bliżej niż myślisz. Rzeczywiście, gdy tylko wyszli z lasu, Ada aż krzyknęła z zachwytu.

 – Są!!! Są hale!! Są baranki i pan barankarz w kapeluszu!!!

 – Pan barankarz nazywa się baca – uśmiechnął się tato – a pomaga mu dwóch młodych juhasów. Zobacz, są jeszcze tacy pasterze, co biegają na czterech łapach i szczekaniem zaganiają owieczki do stada. Ten większy ma na imię Bacuś, a ten mniejszy – Gronik. Była jeszcze Dolina…

– Dolina ma szczeniaki i musi się nimi zajmować – uśmiechnął się baca i zaprosił całe towarzystwo do bacówki, czyli drewnianej, okopconej jałowcowym dymem, chatki, gdzie nad paleniskiem wędziły się żółte góralskie serki zrobione z owczego mleka.

– Weźmiemy sobie takiego świeżutkiego oscypka na kolację – obiecał tata. Baca zapakował serek, po czym postawił na stole cztery drewniane kubki, do których nalał czegoś, co wyglądało jak kefir.

 – To żętyca. Zostaje po zrobieniu oscypków – wyjaśniła mama. – Jest bardzo zdrowa. W smaku trochę przypomina maślankę.

 – Żętyca… – powtórzył Olek, żeby lepiej zapamiętać.

– A wiecie, jak się nazywa to, czym się podpieram? – zapytał baca, mrużąc jedno oko.

– Laska? – próbowała zgadnąć Ada. – Raczej… siekierka – poprawił ją Olek.

– Nie jest to siekiera i nie jest to laga. To, czym się podpieram, to moja ciupaga – zrymowało się bacy, który, bardzo z siebie zadowolony, podkręcił wąsa i po chwili zastanowienia dokończył. – To, co góral ma na nogach, kierpcami się zowie. Nie ma spodni ino portki, kapelusz na głowie. Cuchą się owinie, kiedy wiatr na hali, a gdy słonko zajdzie, to watrę rozpali. To dopiero była łamigłówka. Na szczęście mama z tatą znali się na góralskiej mowie i wyjaśnili, że kierpce to skórzane góralskie buty, cucha to wełniane góralskie okrycie, coś w rodzaju krótkiej peleryny, a watra – ognisko.

 – Mamuś, a dlaczego górale mówią… inaczej niż my? – zapytał Olek późnym popołudniem, gdy dotarli już do schroniska.

– Mówią po swojemu, czyli gwarą – wyjaśniła mama.

– Ludzie mieszkający w różnych regionach Polski różnią się od siebie: językiem, strojem, zwyczajami… – Sami się o tym przekonacie, kiedy odwiedzimy Śląsk albo Kaszuby – włączył się do rozmowy tato.

 – A kiedy odwiedzimy? – zapytał Olek, który zdążył już nabrać ochoty na kolejną rodzinną wyprawę.

• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. Mapa Polski, widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na pasma górskie. Rodzic  zadaje pytania: − Co ciekawego zobaczyli Olek i Ada podczas pobytu w górach? − Dlaczego baca mówił językiem niezrozumiałym dla Olka i Ady? Rodzic kontynuuje rozmowę. Wskazuje na mapie Polski główne pasma górskie
•  „W górach”  Rodzic pokazuje dzieciom charakterystyczne dla regionów górskich elementy, np.: ciupagę, oscypek, kapelusz góralski z piórkiem, pluszową owieczkę. Pyta dzieci, czy wiedzą, jak się nazywają te elementy i co o nich wiedzą.
• Elementy stroju góralskiego –obrazki

• Tańcząca woda – ćwiczenie oddechowe. Dziecko zajmuje miejsce przy stoliku. Otrzymuje kubek z wodą i słomkę. Dziecko nabiera powietrze nosem i powoli dmucha w słomkę. Obserwuje, w jaki sposób powietrze wydostaje się z wody. Zabawę powtarzamy, zmieniając sposób dmuchania na krótki, przerywany.

•Jestem zadowolony – ćwiczenie artykulacyjne.Dziecko maszeruje w dowolnych kierunkach, w rytmie piosenki „Tu mieszkam”. Podczas przerwy w muzyce rodzic. zwraca się do niego: − Uśmiechaj się, pokazując zęby, bardzo szeroko. − Uśmiechajcie się jedną stroną buzi, następnie drugą stroną.  − Uśmiechaj się raz jedną stroną, raz drugą stroną, na zakończenie pokaż szeroki uśmiech.

• Zabawa z chustą– rozwijanie umiejętności improwizacji ruchowych do muzyki. Dziecko trzyma w ręce szyfonową chustę. Swobodnie maszeruje w określonym kierunku. Kiedy usłyszy dźwięki muzyki, zaczyna wykonywać dowolne improwizacje ruchowe: kołysanie chustami nad głowami, bieg na palcach, dowolne płynne ruchy rękami.

Na początku rodzic. demonstruje ruchy wymyślone przez siebie. Tłumaczy, dlaczego należy słuchać muzyki podczas tańca.

• Zabawa twórcza „Dom”.  Rodzic przygotowuje papierowe kolorowe figury geometryczne: duży prostokąt, mały prostokąt, 2 małe kwadraty, duży trójkąt. Rodzic pyta dziecko, jakie budynki znajdują się w ich okolicy. Dziecko opisuje wygląd budynków. Rodzic rozkłada na dywanie papierowe figury geometryczne, prosi dziecko, aby je nazwało i przeliczyło. Następnie, aby zastanowiło się, jak je ułożyć, aby powstał dom. Dziecko wspólnie z rodzicem układa na dużym prostokącie 1 mały prostokąt (drzwi), 2 małe kwadraty (okna); trójkąt (dach) układają na dużym prostokącie.

• Dom niski i dom wysoki. 2 pudełka różniące się wysokością, z naklejonymi w miejscach drzwi i okien małymi i dużymi figurami geometrycznymi (prostokątami i kwadratami). Rodzic ustawia przed dzieckiem 2 pudełka – domy. Wskazuje dom niski i dom wysoki. Pyta dzieci, który dom jest według nich charakterystyczny dla wsi, a który dla miasta, jakie budynki znajdują się w ich miejscowości zamieszkania: niskie czy wysokie. Dziecko wypowiada się. Wskazuje, który budynek ma małe okna, a który – duże. Przelicza okna i drzwi w każdym domu, posługując się liczebnikami głównymi w zakresie 5 i więcej.
• Budowanie domów. Układanie figur Białe kartony formatu A4, wycięte z kolorowego papieru małe i duże: kwadraty, prostokąty, klej. Układanie figur według instrukcji rodzica. Rodzic prosi dzieci o wybudowanie niskiego domu. Mówi: − Wybuduj niski dom, który ma dwoje drzwi i trzy okna. Dziecko układa karton w pozycji poziomej i na nim odpowiednio 2 małe prostokąty i 3 małe kwadraty .Rodzic sprawdza wykonanie zadania, po czym dziecko zdejmuje figury z kartonu. Następnie N. prosi dzieci o wybudowanie wysokiego domu. Mówi:  − Wybuduj wysoki dom, który ma jedne duże drzwi oraz dwa duże okna. Dziecko układa kartkę w pozycji pionowej i na niej odpowiednio 1 duży prostokąt i 2 duże kwadraty. Rodzic sprawdza wykonanie zadania, po czym dziecko zdejmują figury z kartonu. Następnie dziecko buduje dom, układa figury według własnego pomysłu i przykleja figury na kartonie.
• Wysłuchanie wiersza Iwony Róży Salach Wycieczka.

 Pojedziemy na wycieczkę: wrr, wrr, wrr,

wezmę misia i bułeczkę: mniam, mniam, mniam.

Autem szybko wyruszamy: tur, tur, tur,

cały wielki świat zwiedzamy: tup, tup, tup.

Tak się kręci kierownica: brum, brum, brum,

 a tak światem się zachwycam: ach, ach, ach.

Wycieraczki tak mrugają: i, i, i, 

a tak w radiu jazz śpiewają: daba, daba, daba, dam.

 A gdy wszystko już zwiedzimy,

to do domu powrócimy.

Posiedzimy chwilę w kątku 

i zaczniemy od początku.

Dziecko powtarza dźwięki powtarzające się wrr, mniam itd.

• Wyjazd nad morze. Odtwarzacz CD, nagrania różnych odgłosów (morza, wsi, gór, miasta, lasu), mapa
• Piosenka „Tu mieszkam”

I. To jest moje miasto, zna historii wiele.

Ratusz, zamek, rynek i piękne aleje.

Ref.: Kocham moje miasto,miasteczko czy wieś.Legendami swymi słynie.Czy je poznać chcesz?

II. Chodzę ulicami, zwiedzam i poznaję

moich sławnych przodków piękne obyczaje.

Ref.: Kocham moje miasto…

III. Bo gdy będę babcią z siwiuteńkim włosem,

będę nucić wnukom cichuteńkim głosem.

Ref.: Kocham moje miasto...

Dziecko odpowiada na pytania: − Co oznacza słowo: ojczyzna? − O czym jest ta piosenka? − Jakie ciekawe miejsca znajdują się w naszej miejscowości?

• Miasto i wieś –składanie obrazków z części, zwrócenie uwagi na domy, pojazdy, wyszukiwanie różnic i podobieństw.
• Odgłosy morza – posłuchaj
• „Nad morzem”-  zagadki

Może być niebieskie, szare lub zielone.
Bywa spokojne lub bardzo wzburzone.
Kiedy jego brzegiem ludzie spacerują,
jego małe fale stopy ich całują.
(morze)

Gdy do ucha ją przyłożę,
morza szum powróci do mnie.
W tej skorupce małe morze
lato może nam przypomnieć.
(muszelka)

Można na niej się opalać,
zamki z piasku też budować.
Gdy się znudzi, można z mamą
brzegiem morza spacerować.
(plaża)

Świecę mocno dzionek cały,
żeby wszystkim ciepło dać.
By zobaczyć, jak przychodzę,
trzeba bardzo wcześnie wstać.
(słońce)

Zbierane na plaży
brązowe kamyki.
Pięknie zdobią nam pierścionki
albo naszyjniki.
(bursztyny)

Jest lekkie, okrągłe
i do nadmuchania.
Przyda się każdemu
w nauce pływania.
(koło ratunkowe)

• Morze- pokaz na mapie –przypomnienie nazwy naszego morza „Bałtyk”

• Wyprawa statkiem - wizualizacja toczącej się opowieści. Rodzic kapitan, dziecko załoga w czapkach zrobionych z gazet. Dziecko stoi na środku pokoju – jest to pokład. Rodzic  snuje cichutko opowieść. Dziecko wykonuje polecenia: (rufa, prawa burta, lewa burta, dziób – pojęcia te należy dziecku wcześniej wyjaśnić)

- „na prawą burtę” – dzieci biegną na prawą stronę pokoju,
- „na lewą burtę” – dzieci biegną na lewą stronę pokoju,
- „na rufę” – dzieci biegną na koniec pokoju,
- „na dziób” – dzieci biegną na początek pokoju.

• Moje miasto – praca plastyczna -malowanie farbami

TYDZIEŃ VI (20- 24 KWIETNIA)

Dbamy o przyrodę

1. BAJKA EDUKACYJNA „RADY NA ODPADY” - oglądnij 
2. PIOSENKA ZOZI „ŚWIAT W NASZYCH RĘKACH” - odtwórz
3. Karty pracy - zobacz 

4. Zabawa ruchowa „Przeprawa przez wodę”.

Rodzic rozkłada na dywanie (wodzie) woreczki lub ręczniki uformowane jako kamienie w odległości jednego kroku od dziecka. Na znak dany przez rodzica dziecko przechodzi po kamieniach tak, aby nie wpadło do wody (nie stanęło na dywanie). Dodatkowo dzieci mogą przenosić przez rzekę maskotki i układać je w pojemniku.

5. Zabawa ruchowa „Drzewa i wiewiórki”.

Dzieci poruszają się po pokoju w rytm dowolnej piosenki. Gdy muzyka milknie Rodzic daje komendę: „Drzewa” – dzieci stają na baczność z rączkami w górze i naśladują poruszające wiatrem drzewa. Na hasło „Wiewiórki” – dzieci przykucają i naśladują zbieranie orzeszków.

6. Zabawa ruchowa „Omiń ślimaka”.

Rodzic rozkłada na podłodze w różnych miejscach nieduże maskotki (ślimaki). Dziecko maszeruje lub biega po pokoju w dowolnych kierunkach. Na hasło „Omiń ślimaka” dziecko przeskakuje obunóż nad ślimakiem.

7. Co zagraża przyrodzie? Swobodne wypowiedzi dzieci.

Rodzic pokazuje zdjęcia różnych środowisk przyrodniczych: las, jezioro, park, ogród. Dziecko opowiada co to za miejsce, co widzi na obrazkach, jakie zwierzęta i rośliny można spotkać w danych środowiskach. Następnie wspólnie z zastanawiają się, co może zagrażać przyrodzie.

8. Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej „Oszczędzajmy wodę,

dbajmy o przyrodę!”

Ada, podobnie jak pozostałe dzieci, codziennie po śniadaniu myła zęby.

Starała się robić to bardzo dokładnie. Tego dnia jak zwykle wyjęła

z kubeczka pastę i szczoteczkę, odkręciła kran i zaczęła szorować ząbki.

Ciepła woda płynęła wartkim strumieniem do odpływu, a kubeczek

z dinozaurem stał bezczynnie obok.

 – Ado, prosiłam cię już kilka razy, żebyś nalewała wody do kubeczka, a kran zakręcała podczas mycia zębów – powiedziała pani. – Każdy z nas powinien oszczędzać wodę. Po to właśnie mamy kubeczki.

– Znowu zapomniałam – westchnęła dziewczynka. – Ale ja przecież nie leję dużo wody. Tylko troszeczkę. Naprawdę.

– Tak tylko ci się wydaje. Najlepiej będzie, jeśli zrobimy pewien eksperyment. Może to cię przekona do oszczędzania wody. Maciusiu, nalej wody do kubeczka i zacznij myć zęby. W tym czasie pani wstawiła miskę do sąsiedniej umywalki. – A teraz twoja kolej, Ado. Zacznij myć zęby – powiedziała pani i w tym samym momencie odkręciła kran.

– Skończyłam! – zawołała po pewnym czasie Ada. Pani natychmiast zakręciła kran i zaniosła miskę z wodą do sali. Wszystkim dzieciom rozdała jednorazowe kubeczki – A teraz kolejno nabierajcie wodę z miski do swoich kubeczków.

– Jeden kubeczek, drugi, trzeci... Ada patrzyła z niedowierzaniem. – Jak to możliwe? To ja zużywam aż tyle wody? – zastanawiała się dziewczynka.

– Niestety tak. Codziennie myjesz ząbki i codziennie marnujesz tyle wody, ile zużywa cała nasza grupa

 – To ja już na pewno się poprawię. Obiecuję.

– Bardzo się cieszę, że tak mówisz. Musicie wiedzieć, że na świecie są kraje, w których brakuje wody. Są takie miejsca, gdzie trzeba kopać specjalne bardzo głębokie studnie, żeby się do niej dostać. Woda, którą pijemy, to woda słodka. Wcale nie jest jej tak dużo.

– Proszę pani, ale przecież w morzu jest mnóstwo wody – zawołała Kasia.

– Owszem, Kasiu, ale ta woda nie nadaje się do picia, bo jest słona. Zarówno ludzie, zwierzęta, jak i rośliny potrzebują słodkiej wody do życia. Dlatego jest taka cenna. Nie powinniśmy marnować jej bez potrzeby.

– W takim razie w domu też zacznę oszczędzać wodę, i to nie tylko podczas mycia zębów – obiecała Ada, a inne dzieci przytaknęły.

– W takim razie – powiedziała pani – proponuję, żebyśmy nauczyli się na

pamięć krótkiej rymowanki. Posłuchajcie:

Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!

Wszystkie dzieci już po chwili zapamiętały słowa

rymowanki. Obiecały również, że nie będą marnować wody.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania.

 Rodzic zadaje pytania:

− W jaki sposób Ada myła zęby?

− Dlaczego należy oszczędzać wodę?

Rozmowa na temat sposobów oszczędzania wody. Rodzic kontynuuje

rozmowę na temat wody i sposobów jej oszczędzania. Dziecko, z pomocą

Rodzica, podaje sposoby oszczędzania wody.

Przykłady:

− branie prysznica zamiast kąpieli w wannie,

− dokładne zakręcanie kranu przed wyjściem z łazienki,

− gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie.

9. Zabawa z elementem rzutu i celowania „Celuj do butelek”.

Rodzic ustawia 5 plastikowych butelek tak, aby na pierwszej linii stały 2 butelki, a na drugiej linii 3 butelki. Dziecko rzuca piłeczką tak, aby przewrócić jak najwięcej butelek. Po każdym rzucie liczą, ile butelek udało się przewrócić.

10. Stemplowanie palcem na temat: „Kwitnący ogród”.

Rodzic przygotowuje kartkę, na której są narysowane trawa i łodygi kwiatów.

Dziecko macza palce w kolorowych farbach i kończy obrazek. Domalowuje inne elementy przyrody, np.: motyle, słońce, chmury, drzewa.

11. Karta pracy, cz. 2, nr 37.

Dzieci:

− oglądają obrazki,

− opowiadają, co robi Ada z mamą,

− mówią, jak należy dbać o rośliny,

− w każdej doniczce rysują jeden kwiatek,

− liczą, ile w sumie jest kwiatków we wszystkich doniczkach.

12. Ćwiczenia oddechowe „Wąchamy kwiatki”.

Dziecko naśladuje wąchanie kwiatka. Wciąga powietrze nosem, a wydycha – ustami.

13. Ćwiczenia oddechowe „ Piórko”.

Dziecko tańczy do dowolnej muzyki, w ręce trzyma kolorowe piórko. Podczas przerwy w muzyce dziecko unosi piórko nad głowę. Wypuszcza je z dłoni i zaczyna dmuchać. Stara się, aby piórko nie spadło na podłogę.

14. „ Dzieci dbają o środowisko” - masażyk wg. Bożeny Formy.

W zgodzie z przyrodą - dziecko rysuje powoli całą dłonią koła, zaczynając od środka pleców.

żyją wszystkie dzieci. – uderza delikatnie pięściami w różne części pleców.

Kochają jasne słonko – stuka opuszkami palców w plecy.

które na niebie świeci – wykonuje koliste ruchy całą dłonią.

Nie łamią gałęzi – uderza bokiem dłoni w różne części pleców.

dbają o rośliny – rysuje kwiatek.

Podczas wycieczek do lasu – rysuje pionowe kreski od góry do dołu.

Nie płoszą zwierzyny – przesuwa dłonie z rozłożonymi palcami od dołu pleców do góry.

Często też dorosłym dobry przykład dają – kładzie dłonie na środku pleców i delikatnie dociskają.

W wyznaczonych miejscach śmieci zostawiają – uciska delikatnie ramiona.

15. Zagadki słuchowe – Co trzymam w ręce?

Co będzie potrzebne:

Różne przedmioty wykonane z papieru, plastiku i ze szkła.

Rodzic pokazuje dziecku zgromadzone przedmioty, wykonane z papieru, plastiku i ze szkła. Demonstruje dźwięki, jakie one wydają. Wspólnie z dzieckiem je nazywają i mówią z czego jest wykonana dana rzecz. Następnie dziecko siada tyłem do rodzica. Rodzic wytwarza dźwięki stukając o przygotowane przedmioty. Dziecko odgaduje, w co rodzic w danym momencie stukał.

16. Segregujemy śmieci.

Karta pracy, cz.2, nr 41

Dziecko ogląda obrazki, nazywa kolory koszy, które służą do segregowania śmieci.

17. Co to jest recykling?

Co będzie potrzebne:

3 kartki A3 w kolorach: zielonym, żółtym, niebieskim, pognieciona kartka, pudełko tekturowe, torebka po cukrze, pusta butelka po soku, słoiczki po dżemie, puste pudełko po margarynie, plastikowy kubek. Dziecko ogląda zgromadzone odpady. Rodzic informuje je, że z odpadów, jeśli są posegregowane, wykonuje się inne, nowe przedmioty. Wyjaśnia pojęcie recykling. Następnie zachęca dziecko do posegregowania odpadów. Układa kartki w kolorach: niebieskim, żółtym, zielonym. Dziecko wymienia nazwy przedmiotów i z pomocą R. kładzie je na odpowiednich kartonach – segreguje odpady. Następnie przelicza odpady każdego rodzaju.

18. Recyklingowy stworek.

Świetna zabawa, w której można wykorzystać dosłownie wszystko. Dziecko może stworzyć swojego własnego i wyjątkowego stworka wystarczy uruchomić wyobraźnię. Fantastyczne efekty murowaneJ

19. Gdzie wrzucimy śmieci?

Wprowadzenie zabawą Czarodziejski worek.

Co będzie potrzebne:

Worek, kartki w kolorach (niebieskim, żółtym, zielonym), pognieciona kartka, pudełko tekturowe, torebka po cukrze, pusta butelka po soku, zakrętka z butelki, „śmieci” - słoiczki po dżemie, puste pudełko po margarynie, plastikowy kubek. Rodzic prosi dziecko o wyjęcie z worka jednego przedmiotu i odgadnięcie, co to jest. Rodzic pyta, z jakiego materiału są wykonane poszczególne przedmioty i do kosza w jakim kolorze je wyrzucimy.

20. Zadanie „Znajdź plastikową butelkę.

Załącznik 1 - klikniij

21.  Do którego pojemnika to wyrzucisz?

Załącznik 2 - kliknij

22. KartyPracy

załacznik 3

załacznik 4

załacznik 5

załacznik 6

załacznik 7

załacznik 8

załacznik 9

Wiosna na wsi

Mieszkanie zwierząt - film

Mamy zwierząt- film

Jak narysować psa- instrukcja

Piosenka -powtarzanka

. W zagrodzie Małgosi – bajeczka ortofoniczna.

Rodzic czyta treść bajeczki, a dziecko naśladuje odgłosy zwierząt.
Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
Każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: hau, hau, hau.
Kotek miauczy: miau, miau, miau.
Kura gdacze: kod, ko, da.
Kaczka kwacze: kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: gę, gę, gę.
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: be, be, be.
Koza muczy: me, me, me.
Indor gulaga: gul, gul, gul.
Krowa ryczy: mu, mu, mu.
Konik parska: prr, prr, prr.
A pies warczy: wrr, wrr, wrr.
I tak gra orkiestra ta, aż  Małgosia jeść im da.

Dopowiedz i zrób – zabawa z rymami.
 

Rodzic mówi zdania, których zakończenia – słowa do rymu – dopowiada dziecko. Dziecko wykonuje czynność, o której jest mowa w zdaniu.
Powiedz: prosię i podrap się po … nosie.
Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… dłoń.
Powiedz: krowy i dotknij palcem … głowy.
Powiedz: króliczki i nadmij … policzki.
Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem …brzuszka.
Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, …trzy.

. Co nam dają zwierzęta? – zabawa dydaktyczna.
Dziecko losuje z koszyka poszczególne produkty takie jak: mleko, ser, jajka, wełna, szynka, piórko. Rozpoznaje je po dotyku, nazywa i odpowiada na pytanie, od jakiego zwierzęcia pochodzi dany produkt.

ZAGADKI:

Zagadka o krowie
Duża i łaciata, na zielonej łące.
Mlekiem nam dziękuje, za trawę i słońce.

Zagadka o kurze
Chodzi po podwórku, o ziarenka prosi.
Siaduje na grzędzie, pyszne jajka znosi.

Zagadka o kogucie
Budzi się przed świtem, w przytulnym kurniku.
Potem budzi innych, swoim kukuryku!

Zagadka o świni
Mieszka w chlewiku tłuścioszka znana.
Przez ludzi na słoninkę i mięso chowana.

Zagadka o koniu
Lubi owies, lubi siano
w stajni rży i parska rano.

Zagadka o kaczce
Lubię pływać w stawie każdy z was mnie zna.
Wśród wrzasków domowych ptaków słychać moje: kwa, kwa.

Zagadka o kocie
Zagdaka to będzie nie długa,
wlazł sobie na płotek i mruga.

Zagadka o psie
Najwierniejszy to przyjaciel domu i człowieka,
dobrym ludziom chętnie służy na złych warczy, szczeka

Zagubione jajka” – dziecko otrzymuje sylwety (3 jajka), zadaniem dziecka jest przeniesienie jaj za pomocą słomki w wyznaczone miejsce.

TYDZIEŃ V (14 - 17  KWIETNIA)

GUPA PSZCZÓŁKI –„Wiosenne powroty”  

piosenka

odgłosy ptaków

piosenka do nauki

Prezantacja dla dzieci - zobacz - 

Karty pracy do tematu wiosenne powroty - zobacz-

1. „Ptaszek do gniazda”- zabawa ruchowa. Dziecko lata do muzyki poruszając rękami jak skrzydłami. Na przerwę w muzyce przykuca w gniazdku (koło ze sznurka lub skakanki) i uderza paluszkiem o podłogę tyle razy, ile razy rodzic uderzy łyżeczką o kubek itp.

2.„Kolorowa piórka” –zabawa badawcza.

• Dziecko dotyka piórkiem policzka, szyi- opisuje wrażenia dotykowe. Dziecko opisuje piórko za pomocą określeń przymiotnikowych, np.: Piórko jest miłe, lekkie, ciepłe, delikatne .
• Dziecko kładzie na wodzie piórko w przygotowanej przez rodzica misce. Obserwuje doświadczenie i opisuje wniosek: Piórko unosi się na powierzchni wody.
• Rodzic kładzie na folii piórko i spryskuje je wodą. Dziecko obserwuje jak krople wody spływają z piórka.  Wniosek : Piórko jest suche. (wystarczy że ptaki po deszczu otrząsą krople wody z piór i są gotowe do lotu.)

Wnioski: Pióra są potrzebne ptakom do lotu, pomagają utrzymać się na wodzie, zabezpieczają ptaki przed drapieżnikami, utrzymują stałą temperaturę ciała.

3.„Jestem lekki jak piórko”- zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi. Podczas muzyki dziecko spaceruje po  spokoju i podrzuca piórko do góry. Za pomocą wydychanego powietrza próbuje utrzymać piórko jaka najdłużej w powietrzu. Podczas przerwy w muzyce zatrzymuje się i patrzy jak piórko opada na podłogę, po czym kładzie się na dywanie i obserwuje piórko .

4. „Którego ptaka brakuje”- ćwiczenie spostrzegawczości .Rodzic rozkłada przed dzieckiem zdjęcia kilku (4, 5) ptaków. Prosi aby dziecko nazwało  ptaki (np. bocian, jaskółka, skowronek, czajka, słowik) a następnie zamknęło oczy. Rodzic zabiera jedno zdjęcie. Dziecko odgaduje jaki ptak odfrunął.

5. „Ptaki”- zabawa dydaktyczno- orientacyjna. Rodzic włącza muzykę a dziecko porusza się swobodnie po pokoju. Kiedy rodzic wypowie nazwę wybranego  ptaka. Dziecko staje w miejscu, gdzie znajduje się obrazek danego ptaka.

6. „W bocianim gnieździe” – ułożenie historyjki obrazkowej według kolejności rzeczywistej . Rodzic rozcina obrazki historyjki i prosi aby dziecko je ułożyło i opowiedziało co się wydarzyło. Dziecko próbuje nadać tytuł historyjce.

7. „Ptasie gniazda – zabawy matematyczne.

• Rodzic wycina jajka różnej wielkości (6-8) . Dziecko przelicza otrzymane jajka, ma za zadanie ułożyć je wg wielkości : od najmniejszego do największego , od największego do najmniejszego.
• „Kukułka podrzuca jaja”-  rodzic formułuje ze sznurka na podłodze gniazdko. Dziecko wkłada do niego jajka w g uznania . Kiedy muzyka gra dziecko (ptak ) wylatuje z gniazda i biega machając rękami jak ptak . Na przerwę w muzyce wraca do gniazda i przelicza ilość jajek. Określa ile jajek mu przybyło (rodzic podrzucił) lub ile ubyło (rodzic zabrał).

8. „Wiosna”- masażyk relaksacyjny dziecko siada przed rodzicem który wykonuje na jego plecach poszczególne ruchy. Następnie jest zmiana ról.

                                                                                      Rodzic

Rozsiewa  kwiaty na łące                                 delikatnie dotyka pleców dziecka,

   w różnych miejscach opuszkami palców

prosi o promyki słońce                                     wykonuje ruchy koliste całymi  dłońmi

 maluje na zielono liście na drzewach               rysuje kontury liści

i słucha jak pięknie skowronek śpiewa.             nadsłuchuje zbliżając dłonie do uszu

Na miękkiej trawie usiądzie czasami               delikatnie uciska ramiona

i śpiewa wesoło z przedszkolakami                   delikatnie uderza zaciśniętymi

                                             pięściami w plecy dziecka

9 „Turla jajko” – ćwiczenia oddechowe. (Piłeczka pingpongowa i dwie słomki do napojów) Dziecko siada przy stoliku naprzeciwko rodzica. Zadaniem jest podawanie sobie piłeczki, dmuchając na nią przez rurkę.

10. „Ptaki”- zagadki

Przybył z ciepłych krajów w czerwonych trzewikach.

Gdy ujrzy go żabka, do wody umyka.  (bocian)

Czarno-biały ptaszek lubi domy nasze.

Przy oknie, na ścianie muruje mieszkanie

z gliny, z własnej śliny, bez młotka i kielni,

jak ten murarz dzielny.     (jaskółka)

On ma tę naturę, że wzlatując w górę,

śpiewa chwałę polom nad rolnika rolą.    (skowronek)

Z bajek jest nam znana.

Choć żyje w ciemności,

pozostaje dla nas symbolem mądrości.     (sowa)

Lepszy w garści wróbel niźli on na dachu.

Kiedyś listonosza wyręczał on w fachu.    (gołąb)

Biżuterii nie kładź w oknie otwartym w dzień skwarny,

bo ci ptaszek ten ją skradnie dla swojej dzieciarni.        (sroka)

Po pniach drzew on skacze.

Puka dziobem w korę.

Pewnie gdy są chore,

jest tych drzew doktorem.       (dzięcioł)

Barwne i krzykliwe ptaszę polubiło strony nasze.

Wciąż wybiera się za morze, ale wybrać się nie może.    (sójka)

11.Wiersz „Ptasie perypetie" Agata Bober

W ciepłych krajach afrykańskich, gdzie na zimę odlecieli,

Trzech przyjaciół się spotkało, by pomówić o niedzieli.

Pierwszy zaczął Pan Skowronek, co ze swego śpiewu słynął:

-Lećmy szybko wnet do Polski, bo nam dni wiosenne miną!

Wszak wiadomo nie od dzisiaj, że mym wielkim jest zadaniem

Wszem i wobec wyśpiewywać, Pani Wiosny powitanie.

- Ty mój drogi wciąż o pracy- wtrącił się czerwononogi.

Chciałbym jeszcze móc odpocząć, bo do Polski kawał drogi!

A poza tym, tam na miejscu, czeka mnie roboty szmat,

Gniazdo muszę znów zbudować, małym pomóc przyjść na świat.

-Wiem, co mówisz mój kolego- przemówiła wnet jaskółka.

Pracy w Polsce mam bez liku, bom nie jest jak ta kukułka

Co podrzuca innym dzieci, żeby później leniuchować.

Na najlepsze ptaki w Polsce, muszę dzieci swe wychować.

Wtem sfrunęła Pani Sójka,  z listem w swoim małym dzióbku.

- Proszę czytać, bo znalazłam list ten w kwiatach, w mym ogródku.

Wziął list Bocian w skrzydła swoje i zaczyna czytać:

„Przylatujcie wy leniuchy, wiosnę trzeba witać!

Środek marca, a Was nie ma, zaraz będzie wielka draka,

Bo na niebie wciąż nie widać, powracającego ptaka!

Wiec pakujcie swe manatki i w daleką podróż sio!

P.S To ja, Wasz przyjaciel drogi, Pan Wróbelek Pio.”

Nie czekając ani chwili, w wielkim pędzie spakowane,

Wyruszyły w długą podróż, ptaki nieco skołowane.

Bo nie wiedzą co ich, czeka, gdy do Polski zawitają,

Strachu pełne swe kuperki, biedne ptaszki teraz mają!

12. Wiersz „Tyle” I.R. Salach

Motyle….A ile? Tyle!

Tyle, że nikt ich nie zliczy,

 nawet ten, co długo ćwiczy.

Jeden żółty jak kwiat na łące.

Drugi biały

jak chustka w twej rączce.

Trzeci- czerwony

Jak w polu maki.

A czwarty-

Nakrapiany taki.

Motyle….A ile? Tyle!

13. „Motyle” – oglądanie na zdjęciach. Dziecko opisuje ich wygląd , wyszukuje podobieństwa i różnice.

14. „Pierwszy motyl”- praca plastyczna.

(rolka tekturowa, klej, nożyczki, taśma klejąca, dwie serwetki, sztywny sznurek lub drut

Dziecko wycina z papieru kolorowego prostokąt którym okleja rolkę tekturową, oraz koło (głowę).

Serwetki zwija w środku aby miały kształt kokardki i skleja taśmą klejącą.

Nakleja głowę motyla z jednej strony rolki

Przykleja do główki motyla dwa niewielkie kawałki sznurka (czółki)

Z drugiej strony rolki przykleja serwetki skrzydła

TYDZIEŃ IV (6- 10  KWIETNIA)

Wielkanocne karty pracy- kliknij aby otworzyć

Film - kliknij aby odtworzyć

Piosenka - kliknij odtworzyć

Temat „Wielkanoc”

1.„Wszystko o pisankach” - zobacz

2. „Wszystko o Wielkanocy” - zobacz

3. „Stół wielkanocny” - zobacz

4. „Koszyczek wielkanocny” - zobacz

5. Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej „Wielkanocne

pyszności”.

W przedszkolu na każdym kroku widać było zbliżającą się Wielkanoc.

W wazonach stały bazie, a obok koszyczki z jajkami. Wszystkie

zawieszone dekoracje też przypominały o świętach. Słońce każdego

kolejnego dnia coraz mocniej świeciło. Ada, podobnie jak inne dzieci z jej

grupy, nie mogła doczekać się świąt. Pani opowiadała o tradycjach

wielkanocnych.

– A może zrobimy sobie mazurka? I jeszcze babkę i

szynkę. Nie może też zabraknąć chleba i jajek!

– Ale jak my to wszystko

sami zrobimy? – dopytywał Kamil. – To naprawdę dużo pracy.

Widziałem, jak babcia piekła ciasto.

Pani tajemniczo uśmiechnęła się do dzieci.

 – Tak naprawdę zrobimy dziś te wszystkie smakołyki, ale one nie

będą nadawały się do jedzenia. Wykonamy je z masy solnej, potem

wypieczemy i pomalujemy. A na koniec urządzimy kącik wielkanocny.

 – Ale fajny pomysł – zawołał Kamil.

Ada zrobiła wielką babę wielkanocną, a Kamil – szyneczkę. Inne dzieci też starały się jak mogły.

Po pomalowaniu i ułożeniu na stoliczku wszystkie „smakołyki” wyglądały

jak prawdziwe, zwłaszcza baba z lukrem.

 Po podwieczorku do sali średniaków przyszły w odwiedziny starszaki.

 – Ale macie tu pyszniutkie pyszności! – oblizując się, zawołał Maciek i wyciągnął rękę po babę. W ostatniej chwili przed zjedzeniem powstrzymał go Olek.

– Dlaczego nie mogę się poczęstować? Trzeba jeść szybko, póki świeże. Potem już nie będą takie dobre.

– Maciek, przyjrzyj się uważniej tym smakołykom. Przecież one są z masy solnej. Jeszcze mógłbyś sobie przez nie połamać zęby. Najlepiej poczekaj na prawdziwy wielkanocny stół i prawdziwe pyszności.

Maciek przytaknął głową, ale i tak ukradkiem – kiedy nikt nie patrzył – powąchał babkę. Skrzywił się, zawiedziony, i rad nierad postanowił jednak poczekać na święta.

Propozycje pytań dotyczących wysłuchanego tekstu:

− Z czego dzieci wykonały pyszności do koszyka wielkanocnego?

− Dlaczego Olek powstrzymał Maćka przed skosztowaniem babki z

kącika wielkanocnego?

− O jakich tradycjach wielkanocnych była mowa w opowiadaniu?

− Jakie smakołyki z wielkanocnego stołu lubisz najbardziej?

6. Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – „Uwaga, jajko!”

Pięć szarf lub pasków papieru, materiału, z których można ułożyć koła,

pięć piłek lub zrobionych z papieru zmiętych kulek. Rodzic z pomocą dziecka układa z szarf na podłodze koła. W środku każdego z nich umieszcza piłkę – jajko.

Dziecko jest kotem. Porusza się ostrożnie na czworakach po całym

pomieszczeniu. Musi uważać, aby żadne jajko nie zbiło się (czyli nie zmieniło swojej pozycji). Jeśli tak się stanie, Rodzic odkłada jajko (piłkę) na bok. Po zakończonej zabawie wspólnie z dzieckiem liczy, ile jajek zmieniło miejsce tzn. ile zostało rozbitych.

8. „Wielkanocne zagadki”.

Leży w koszyczku pięknie wystrojone,

Malowane, pisane, drapane lub kraszone.

Wielkanocna zupa, w niej kiełbasa pływa.

Jest tam też jajeczko, żółte jak słoneczko.

Mały, żółty ptaszek z jajka się wykluwa,

Zamiast piór ma puszek i jeszcze nie fruwa.

W ten świąteczny dzień każdy z nas się śmieje.

A woda nie z nieba, lecz z wiader się leje.

Na wielkanocnym stole to ona króluje.

Polana słodkim lukrem i gościom smakuje.

Święta! Święta nadeszły! Wstawajmy! Już rano!

Podzielmy się jajeczkiem, bo dziś przecież…

Co to za gałązka, co kotków ma bez liku

I chociaż nie mruczy to miła jest w dotyku.

Potulne zwierzątko z cukru ulepione,

Małą chorągiewką wdzięcznie ozdobione.

8. Barwienie jajek – samodzielna działalność badawcza dzieci.

Dziecko z pomocą rodzica próbuje wykonać samodzielnie pisanki.

Rodzic przygotowuje na stole pojemniki, w których znajdują się: woda zabarwiona sokiem z buraków, ugotowanymi łupinami cebuli, barwnikami do jajek. Obok pojemników umieszcza tacę, na które rozkłada ręczniki jednorazowe. Dziecko barwi jajka według własnego pomysłu. Odkładają je do wyschnięcia na ręcznikach papierowych. Dziecko może zanurzyć całe jajko w wodzie znajdującej się w wybranym

pojemniku i odłożyć na tacę do wyschnięcia. Może również poczekać, aż

jajko trochę przeschnie, i umieścić je w kolejnym roztworze. Dobrym

pomysłem jest też częściowe zamaczanie jajek w kolejnych pojemnikach

(z każdej strony po trochu). Jajka będą wtedy kolorowe. Dziecko może

również lekko rozbić łyżką skorupkę jajka, oderwać jej małą część,

zanurzyć jajko w zabarwionej wodzie, a następnie, po wyschnięciu, obrać

jajko. Będzie ono miało kolorowe plamy.

9. „Śniadanie wielkanocne” – ćwiczenie narządów artykulacyjnych przy rymowance Iwony Fabiszewskiej.

Najpierw żurek z kiełbasą – dziecko mówi: mniam, mniam, mniam i głaszcze się po brzuchu,

I ziemniaki z okrasą – dziecko dmucha na „gorące ziemniaki”,

Potem pyszne jajeczka – dziecko wypowiada głoskę mmmmm na zmianę cicho, głośno,

A na końcu babeczka- dziecko nabiera dużo powietrza, zamykają usta i wypychają policzki.

10. „Ukryte jajko” – zabawa ciepło zimno.

Rodzic ukrywa pisankę lub jajko czekoladowe w różnych miejscach w pomieszczeniu. Naprowadza dziecko do odpowiedniego miejsca słowami „ciepło” – gdy dziecko jest blisko , lub „zimno” – gdy dziecko jest daleko od miejsca gdzie jest schowane jajko. Zadaniem dziecka jest znalezienie ukrytego jajka.

11. Co było na obrazku?” zabawa doskonaląca spostrzegawczość oraz pamięć wzrokową.

Rodzic pokazuje dziecku obrazek przedstawiający np.. stół wielkanocny, lub kartkę świąteczną z elementami wielkanocnymi. Prosi, aby dziecko przyjrzało mu się uważnie. Następnie prosi, aby wymieniło jak najwięcej elementów znajdujących się na obrazku.

12. „Wielkanocni goście” – zabawa paluszkowa.

Przy wielkanocnym stole pięciu gości siedziało.

Jeden poszedł do domu, to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole czterech gości siedziało.

Jeden poszedł do domu, to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole trzech gości siedziało.

Jeden poszedł do domu, to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole dwóch gości siedziało.

Dwóch poszło do domu, to ile zostało?

Przy wielkanocnym stole smutno się zrobiło,

bo pyszne śniadanie właśnie się skończyło.

Rodzic wraz z dzieckiem siada wygodnie i mówi rymowankę.

Dziecko pokazuje odpowiednią liczbę palców, samodzielnie lub wspólnie z rodzicem przelicza i odpowiada na pytania.

13. „Czego brakuje?”

Rodzic ustawia na dywanie lub na stole kilka rzeczy z koszyczka wielkanocnego np.: kurczaczek, baranek cukrowy, pisanka, zajączek czekoladowy.

Dziecko przygląda się ułożonym rzeczom i stara się zapamiętać w jakiej kolejności są ułożone przedmioty. Następnie zamyka oczy. Rodzic zmienia ułożenie 2 elementów. Zadaniem dziecka jest ułożenie rzeczy w odpowiedniej kolejności. Następnie dziecko zmienia ułożenie przedmiotów a rodzic zgaduje co zmieniło miejsce i układa we wcześniejszym porządku rzeczy.

14. Słuchanie wiersza Marioli Golc - „Wielkanocne przysmaki”.

Święta wielkanocne pachną przysmakami.

Czuć już wonny żurek i keks z bakaliami.

A drożdżowa baba ze stołu spogląda.

W białej sukni z lukru pięknie dziś wygląda.

Pan mazurek pachnie słodką czekoladą.

Koronę z owoców już na niego kładą.

Smakowitych potraw znacie jeszcze wiele.

Spróbujcie ich trochę w świąteczną niedzielę.

Propozycje pytań do wiersza:

O jakich świątecznych przysmakach jest mowa w wierszu?

Jakie przysmaki chciałbyś/chciałabyś spróbować w święta?

15. Wielkanocne sylabowe zgadywanki

Rodzic wymienia nazwy rzeczy zwielkanocnego koszyka sylabami, zadaniem dziecka jest odgadnąć jakie słowo powiedział rodzic składając słowo z usłyszanych sylab. Następnie prosimy aby dziecko podzieliło słowo na sylaby.

16. Pisanki palcem rysowane.

Na tacy Rodzic rozsypuje ryż lub inny sypki materiał. Następnie dziecko rysuje na ryżu palcem wymyślne pisanki.

17. Puzzle wielkanocne

Obrazki lub kartki pocztowe o tematyce wielkanocnej Rodzic przecina na kilka lub kilkanaście elementów. Zadaniem dziecka jest  ułożenie obrazka, a następnie opowiedzenie, co przedstawia ich układanka.

TYDZIEŃ III (30 MARCA - 3 KWIETNIA)

Zabawy z udziałem rodziców „Wiosenne przebudzenie” III tydzień

1.Zabawa rymowanką:

Dzieci powtarzają za rodzicem krótką rymowankę w różnych pozycjach: klęcząc, stojąc, leżąc, kucając.

„Już skończyła się zima, teraz wiosna się zaczyna”

2.Zielony kącik

• Zagadka: cebula

Jakie warzywo,
nawet niewielkie.
Wyciśnie z oczu
słoną kropelkę?

• Zabawa z cebulą (utrwalenie pojęć określających położenie jednego przedmiotu wobec drugiego: na, pod, obok, za , po prawej stronie, po lewej stronie)

• Sadzimy cebulę: Rodzice przygotowują :cebulę, ziemię, doniczkę lub gazę i gumkę i słoik.

Wspólnie z dzieckiem sadzą cebulę i obserwują jej przyrost.

• Zagadka :fasolka

Nie jest skoczkiem, ma tyczkę,
przerośnie ogrodniczkę.
Zdobi działki, ogródki,
w nazwie ma trzy nutki.

• Zabawa z nasionami fasoli:

1. Rodzic rysuje trasę na szarym papierze lub posklejanych kilku kartkach.  Następnie maluje nasiona fasoli na różne kolory. Raz rodzic, raz dziecko posuwa swoje nasionko do przodu tak aby nie wyszło poza linię oznaczającą trasę pstrykając palcami. Gdy przekroczy linię to zaczyna od początku. Wygrywa ten którego nasionko przejdzie całą trasę.

2.Rodzic z dzieckiem  na początku umawiają się ile razy rzucają kostką.

Następnie  po kolei rzucają kostką i zabierają sobie tyle nasion ile wyrzucą na kostce. Wygrywa ten kto uzbiera największą liczbę nasionek..

• Wiersz „Nad grządką” H. Zdzitowieckiej

Nad grządką nad grządką

Raz deszczyk, raz słonko

W ziemi nad dolą swoją biedzi nasionko.

To susza, to wilgoć dokucza,

Na pewno zupełnie zmarnuję się tutaj

To upał mnie gnębi, to zimno mną trzęsie

Na pewno przeziębię się tutaj doszczętnie.

Pisnęło już pomnie i pękło na dwoje

I kiełek do góry , w głąb ziemi korzonek.

Nad grządką, nad grządką dziś właśnie,

 tam wzeszło malutkie nasionko

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat warunków niezbędnych do wzrostu roślin

• Sadzimy fasolkę  Rodzice przygotowują: nasionko fasoli, ziemię, doniczkę lub gazę, gumkę i słoik.

Wspólnie z dzieckiem sadzą fasolę i obserwują jej przyrost.

3.Wiersz „Znak wiosny” Iwony Róży Salach

Wielkie zmiany dziś w ogrodzie

nie zobaczysz ich na co dzień

Czy słyszycie dzieci?

Woda  z dachu ciurkiem leci:

kapu, kap, chlapu, chlap.

to na pewno wiosny znak!

Młoda trawa już urosła

i w ogrodzie się zieleni,

taka tylko rośnie wiosną,

odcieniami aż się mieni.

Tam pod płotem jeszcze śnieg

A w nim co to? Kwiatek?

To przebiśnieg, a więc wiosna.

Wiosna rządzi światem.

Na stodole w wielkim kole

stoi biały bociek,

a skowronek tuż nad boćkiem

śpiewa słodko w locie.

A więc skoro takie zmiany

zachodzą na świecie,

to na pewno przyszła wiosna,

wiosna przyszła przecież.

Dzieci odpowiadają na pytanie: o jakich  znakach wiosny była mowa w wierszu

5.Zabawa ruchowa : „Znak wiosny”

Dziecko porusza się do muzyki, na przerwę w muzyce wykonuje odpowiednie ruchy do instrukcji:

-krople deszczu- dziecko kuca i puka opuszkami palców podłogę.

-trawa- dziecko unosi ręce w górę i porusza palcami dłoni

-przebiśnieg- dziecko kuca a następnie powoli wspina się powoli unosząc dłonie w górę,

-bocian- chodzi po pokoju z wysokim unoszeniem klan, prostuje ręce przed sobą, uderzając dłonią o dłoń i wypowiada sylaby: kle, kle

-skowronek- piega po pokoju i porusza rękami jak skrzydłami.

6.„Wiosenny masażyk”

Rodzic siedzi za dzieckiem i wykonuje odpowiednie ruchy na jego plecach do wierszyka. (potem zmiana)

                                                 Rodzic:

Zaświeciło słoneczko -  wykonuje posuwiste okrężne ruchy na plecach dziecka

Ziemię powietrze ogrzewa-rozwartymi dłońmi wykonuje faliste ruchy od lewej                          

                                            strony do prawej

budzą się kwiaty, inne rośliny,  -opuszkami palców rysują kontury kwiatów

pięknie kwitną drzewa. –całymi dłońmi z góry do dołu pleców rysuje pień  

                                       drzewa

Cieszą się zwierzęta:  -delikatnie uderzają pięściami

niedźwiadki, lisy, zające   - naciska całymi dłońmi, naśladując kroki  

niedźwiedzia, delikatnie uderza opuszkami palców wskazujących, naśladując bieg lisa, delikatnie uderza opuszkami wszystkich palców naśladując skoki zająca

wszystko się zieleni-   delikatnym ruchem pulsującym uciska ramiona

w lesie i na łące      -wykonuje ruchy okrężne całymi dłońmi

a my idziemy na spacer –palcami wskazującymi obu rąk maluje ścieżkę

wesoło biegamy, skaczemy  - klepie dłońmi ramiona

a kiedy wrócimy do domu-  stuka opuszkami palców wskazujących na przemian

                                                 prawą ręką i lewą ręką

malować wiosnę będziemy-   przesuwa rozwarte dłonie w różnych kierunkach.

7.Zagadki pani Wiosny:

Dzieci słuchając rymowanek odpowiednio przypinają klamerki na sznurku, dodają.

Udzielają odpowiedzi na zawarte w wierszykach pytania

Przyszła wiosna do lasku
Z kluczykiem przy pasku
A te kluczyki brzęczące
To kolorowe kwiaty pachnące


Rosną tu dwa zawilce i trzy krokusy
Oblicz proszę ile kwiatków wyszło
Spod zimowych pierzynek ?


Stąpa wiosna po łące
Zbiera kwiaty pachnące
Ma dwie stokrotki, cztery tulipany
Powiedz z ilu kwiatków
Zrobi wiosna bukiet pachnący ?


Siedziały cztery jaskółki
Na sosnowej gałązce
Jeszcze pięć przyleciało
Ile teraz jaskółek będzie
Z gałązki spoglądało ?


W ogrodzie na grządce
Rosło pięć słoneczników pięknych jak słońce
Obok malwa wysoka i dumna
Ile kwiatków podziwia Mela
Gdy zagląda do ogrodu co niedziela ?
 

8.Zabawa z elementem ruchu „Kolory”

Na podłodze porozkładane kolorowe kartki. Dziecko porusza się między kartkami do muzyki. Na przerwę w muzyce staje na kartce takiego koloru jaki wymieni rodzic

9.„Wiosenna łąka”  praca plastyczna– Dzieci malują farbami plakatowymi łąkę na celofanie. Po zakończeniu pracy wybierają tło  z kolorowego papieru ksero.

10„Bukiet z bazi”- praca plastyczna. Dziecko z brązowego papieru wycina paski papieru i nakleja jak bukiet na kartce, następnie z gazety wyrywa kawałeczki i zwija w kulki nakleja na gałązkach raz jednej raz z drugiej strony. Ma końcu dokleja wycięty  wazon

11. Zabawa słowno- logiczna „Uzupełnij zdanie”

-Motyl lekki jak …………. np.(piórko)

-Motyl kolorowy jak………np.(tęcza)

-Kwiatek pachnie jak………np.(perfumy)

-Biedronka czerwona jak…….np.(malina)

-Trawa zielona jak…………..np.(ogórek)

-Bazie miłe jak…………..np. (kotki)

-Róża kolczasta jak………..np.(jeż)

12.Jeżeli Ci wesoło” –zabawa ruchowo- naśladowcza z wierszem.

Jeżeli Ci wesoło i dobrze bawisz się,

Uśmiechnij się do wszystkich

I zaklaszcz w ręce swe

Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się

To podnieś brwi do góry

I dotknij czoło swe

Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się

To otwórz teraz usta i zamknij oczy swe

Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się

To pokaż nam swój nosek a potem zęby swe

Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się

Nabierz w usta powietrze i klep policzki swe

Jeżeli Ci wesoło i dobrze bawisz się,

Uśmiechnij się do wszystkich

I zaklaszcz w ręce swe

piosenka

TYDZIEŃ II (23-27 MARCA)

Propozycje zabaw dziecka z rodzicem „Marcowa pogoda”.

1. Zabawa ruchowa z elementem równowagi „Ptaki na listkach”.

Potrzebne będą wycięte liście z papieru (powinny być na tyle duże, aby zmieściły się stopy dziecka).

Rodzic wraz z dzieckiem wspólnie rozkładają na podłodze wcześniej przygotowane liście. Zadaniem dziecka jest poruszać się pomiędzy listkami np. przy muzyce (nie stając na ich), na sygnał dany przez rodzica, dziecko staje na liściu w umówiony wcześniej sposób (np. na jednej nodze, na baczność, siada po turecku itp.)

2. Zabawa ruchowa z elementem toczenia „Wiosenna zabawa”.

Rodzic układa tor przeszkód z różnych elementów (mogą być butelki wody mineralnej, klocki, maskotki) zadaniem dziecka jest przechodzenie slalomem pomiędzy ustawionymi elementami (można w różnych pozycjach – czworaki, na nogach, na palcach, na piętach, przodem, tyłem, jak rak, można wymyślać dowolne opcje J) w tej zabawie możemy włączyć piłkę, którą dziecko będzie toczyło przed sobą.

3. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Świeci słońce-pada deszcz”.

Dziecko porusza się po pomieszczeniu, na hasło „świeci słońce podskakują, a gdy usłyszą hasło „pada deszcz” przykucają na podłodze.

4. Słuchanie wiersza Bożeny Formy „Marcowe kaprysy”.

Zapoznanie z różnymi zjawiskami atmosferycznymi, czym się charakteryzują, wyjaśnienie znaczenia powiedzenia „w marcu jak w garncu”.

Wymieszał marzec pogodę w garze,

Ja wam tu wszystkim zaraz pokażę,

Włożę troszkę deszczu, słoneczka promieni,

Domieszam wiatru ciepłego.

Smutno by w marcu było bez niego.

Śniegu i burzy jeszcze troszkę dodam,

będzie prawdziwa marcowa pogoda.

5. Zabawa „Sylabowe zgadywanki”.

Rodzic wymienia nazwy zjawisk pogodowych sylabami, zadaniem dziecka jest odgadnąć jakie słowo powiedział rodzic składając słowo z usłyszanych sylab. Można zmodyfikować zabawę poprzez wymawianie nazw zjawisk pogodowych a zadaniem dziecka jest podzielić słowo na sylaby, aby zabawa nie była monotonna dzieci mogą wykonywać zadania ruchowe tyle razy z ilu sylab składa się słowo.

6. Zabawa plastyczna „Deszczowe chmurki”.

Dziecko rysuje samodzielnie lub z pomocą rodzica chmurkę, następnie maluje ją farbami. Mocząc palce w farbie domalowuje deszcz.

7. Zabawa plastyczna „Marcowy obrazek”.

Potrzebne do tej zabawy będą słomki, farby i biała kartka. Dziecko robi na kartce kolorowe kleksy a następnie rozdmuchuje barwne plamy. Na koniec dorysowuje elementy tworzące jedną całość.

Efekt mogą być baaardzo zaskakująceJ

8. Zabawa matematyczna doskonaląca umiejętność klasyfikowania. „Duże chmury, małe chmurki”.

Dziecko dzieli przygotowanie chmurki ze względu na wielkość lub kolor. Powinno zwrócić uwagę i powiedzieć czym różnią się chmury. Można włączyć element przeliczania i określania których chmur jest więcej.

9. Zabawa bieżna „ Do celu i z powrotem” połączona z szukaniem kolorów.

Rodzic wyznacza trasę,linię startu i mety. Dziecko pokonuje ustaloną wcześniej drogęna końcu której są przedmioty w różnych kolorach. Zadaniem dziecka jest pokonanie jak najszybciej trasy i przyniesienie rzeczy w zadanym przez rodzica kolorze.

10. „Zagadki pogodowe”.

Rodzic przygotowuje karteczki z zapisanymi zagadkami. Dziecko losuje karteczkę, słucha uważnie zagadki następnie udziela odpowiedzi. Za każdą poprawną dopowiedź dziecko może otrzymać żeton a na koniec nagrodę niespodziankę J

Widzisz je we dnie, nie widzisz w nocy.

Zimą grzeje słabo, latem z całej mocy. (słońce)

Choć go nie widać, znać, że siłę ma.

Łamie w gniewie drzewa, mury na niebie gna. (wiatr)

Jaka to pierzynka biała,

Nie z pierza lecz z wody powstała (chmura)

Gdy go długo nie ma wszyscy narzekają,

A gdy przyjdzie pod parasol się chowają. (deszcz)

Gdy błyska, gdy ulewa, wicher wieje, łamie drzewa,

Znak, że idzie groźna, straszna… (burza)

Sypał z nieba nocą całą, wszystko wokół pobielało. (śnieg)

11.  „Palcem rysowane”.

Potrzebne będą tacka, ryż (lub inny sypki materiał) karteczki z narysowanymi elemantami pogody (słońce, deszcz, wiatr, śnieg itd.)

Dziecko losuje karteczkę z rysunkiem następnie paluszkiem rysuje to samo na ryży.

12. Zabawa matematyczna „Układanie pogodowych  rytmów”.

Potrzebne będą karteczki z narysowanymi elementami pogody lub (słońce, deszcz, wiatr, śnieg itd.) najlepiej w większej ilości. Rodzic zaczyna układać wymyślony przez siebie rytm np.: słońce, deszcz, słońce deszcz. Zadaniem dziecka jest kontynuować zaczęty przez rodzica rytm. Następnie dziecko wymyśla swój rytm a rodzic kończy go układać.

13. Ćwiczenia oddechowe „Krople deszczu”.

Potrzebne będą słomki, wycięte z papieru krople deszczu różnej wielkości, kartka z narysowaną chmurką.

Zadaniem dziecka jest układanie kropelek deszczu na kartce pod narysowaną chmurką. Dziecko może wcześniej obrysować chmurkę kredką w niebieskim kolorze i pokolorować ją.

14. Ćwiczenia słuchowe.

Zabawa polega na odtwarzaniu rytmów granych na bębenku lub wystukiwanych na różnych powierzchniach. Dziecko próbuje powtórzyć wygrany rytm. Rodzic pyta dziecko czy rytm jest wygrywany szybko, czy wolno, głośno czy cicho. Po kilku próbach następuje zamiana, dziecko zadaje rodzicowi rytm do powtórzenia.

15. Zabaw „ Prawda czy fałsz?”

Rodzic zadaje dziecku wymyślone przez siebie pytania. Zadaniem dziecka jest odpowiedzieć prawda czy fałsz.

Pogoda w marcu bywa kapryśna.

W marcu czasem z chmur pada deszcz a czasami sypie śnieg.

Wicher to bardzo mocny wiatr.

Ptaki odlatują do ciepłych krajów.

16.  „Pogodowe bingo”.

Potrzebne są klamerki do bielizny, przygotowane wcześniej plansze (kartki) podzielone na 6 części. W każdej z nich rysujemy różne elementy pogody. Każda plansza musi się różnić przynajmniej jednym elementem.

Na jednej karcie mogą powtarzać się element. Poza planszami potrzebny będzie zestaw kart, na których powinny być elementy wykorzystane do stworzenia plansz..

Jak grać?

- rozdajemy graczom przygotowane plansze,

- wyznaczamy osobę która prowadzi grę, dostaje ona zestaw kart z elementami na planszach,

- prowadzący losuje karty i wypowiada na głos nazwę zjawiska pogodowego,

- gracz, który odnajdzie u siebie wylosowany przez prowadzącego obrazek przypina na nim spinacz,

- osoba która będzie miała klamerki na wszystkich obrazkach krzyczy „BINGO” i tym samym wygrywa.

TYDZIEŃ I (16-20 MARCA)

    Temat : „Powitanie wiosny”.

     Cele ogólne: Rozwijanie aktywności umysłowej i ruchowej.

    Cele operacyjne: Dziecko potrafi złożyć obrazek z części.

                                   Wysłucha wiersza.

                                   Zna kierunki

                                   Odgadnie zagadki wiosenne.

                                   Pozna tradycje ludowe.

                                   Dostosuje treść rymowanki do ruchów

1. Portret wiosny – poskładanie z części , naklejenie na kartkę i pokolorowanie obrazka.

2. Podróż do krainy wiosny dyktandem matematycznym (dwa kroki do przodu, jeden w lewo,

    trzy kroki do przodu

3. Wiersz  pt „Wiosna idzie”

„WIOSNA IDZIE” E. Szelburg –Zarębiny

przyleciały skowroneczki

z radosna nowiną,

żaśpiewały, zawołały

ponad oziminą:

• Idzie wiosna! Wiosna idzie!

śniegi w polu giną!

Przyleciały bocianiska

w bielutkich kapotach,

klekotały, ogłaszały

na wysokich plotach:

-Wiosna! Wiosna idzie!

po łąkowych błotach!

Przyleciały jaskółeczki

kołem kołujące,

figlowały, świergotały

radośnie krzyczące:

-Idzie wiosna! Wiosna idzie!

prowadzi ją słońce.

4.Przyjaciele pani wiosny- rozwiązywanie zagadek

     ZAGADKI:

     Piegowata dama, po liściach chodzi od rana.

     Gdy wierszyk powiedzą dzieci, do nieba wnet poleci. (biedronka)

    Czerwone nogi i białe piórka,

     Przed nim do wody żaby dają nurka.(bocian)

     Skrzydełka ma jak płatki, choć sam nie jest kwiatkiem.

I    nad kwiatami w słońcu wesoło fruwa latem.(motyl)

      Skacząc po łące, szybko uciekam,

       Gdy dziób czerwony widzę z daleka.(żabka)

     Co to za panie mają pasiaste ubranie?

      Od nich słodki miodek na pewno dostaniesz.(pszczoły)

5 . Przybliżenie dzieciom zwyczaju topienia marzanny i robienie gaika na powitanie wiosny.

WIOSENNE TRADYCJE

Dawno temu wierzono, że zima sama nie odejdzie, dlatego należy ją przegnać, aby na jej

miejsce mogła przyjść wiosna. Zima, czyli czas uśpienia przyrody, była trudna zarówno dla

zwierząt, jak i dla ludzi. Wiosna uosabiała wszystko, co żywe i radosne. Aby wiosna mogła

przyjść na świat, należało pokonać zimę. W tym celu ze słomy robiono niedużą kukłę i ubierano

ją w kolorowe szmatki. Kukłę taką nazywano marzanną. Kukłę 21 marca topiono w rzece albo

palono na polu. Następnego dnia do domów przynoszono symbol wiosny – gaikmaik. Była to

pięknie przystrojona gałąź jodły lub świerku.

 Następnego dnia po utopieniu marzanny do domów przynoszono symbol wiosny – gaik-maik.

Była to pięknie przystrojona gałąź jodły lub świerku. A teraz już można zająć się

poszukiwaniami wiosny w ogrodzie, parku, na łące, w lesie. Jej pierwszy zwiastun to

najwcześniej kwitnący krzak leszczyny. Z jego nagich jeszcze gałązek zwieszają się

wiotkie bazie, z których sypie się delikatny pyłek. Niektórzy twierdzą, że wiosna

rozpoczyna się od chwili, kiedy spod śniegu wychyla się złoty, otulony delikatną koronką

zielonych listków rannik, albo drżący, biały dzwoneczek – przebiśnieg inaczej śnieżyczka.

Zaraz po nim pojawiają się podbiały, krokusy, przylaszczki, zawilce, sasanki. Pamiętajmy,

że te pierwsze wiosenne kwiaty są pod ochroną. Cieszmy nimi oczy, ale nie zrywajmy ich.

Najpiękniej wyglądają w naturze, a nie w bukiecie! Niecierpliwie czekamy również na

powroty ptaków. Bociany powinny wrócić do swoich gniazd najpóźniej do 25 marca,

w dzień Zwiastowania Pańskiego. Ich spóźnienie jest zapowiedzią nieurodzaju.

Najwcześniej powracającymi z ciepłych krajów ptakami są skowronki i dzierlatki.

Ich podniebny śpiew można usłyszeć nad polami już pod koniec lutego. W lasach na świat

przychodzą młode dziki i wilczęta.  Wiosną dobrze jest mieć oczy i uszy szeroko otwarte

na to, co dzieje się wokół. Na pewno dostrzeżemy wtedy, jak w zieleń i żółć stroją się łąki

i lasy, usłyszymy brzęczenie pszczół i szelest skrzydeł pierwszego motyla.  I choć

w marcu jak w garncu, to warto wyruszyć na spotkanie z wiosną

6. Wiosenny masażyk –dziecko robi rodzicowi lub rodzeństwu na plecach mówiąc

wierszyk i wykonując odpowiednie ruchy

Idzie wiosna na pola –uderzanie  złożonymi palcami raz jednej, raz drugiej ręki

Maluje na zielono dookoła-całymi dłońmi zataczanie kół raz jedną, raz drugą ręką

Kwiaty główki wystawiają –delikatne szczypanie raz jedną, raz drugą ręką

Motylki na nich przysiadają- rysowanie skrzydełek motyli

Ślimaczki powoli pełzają- rysowanie skorupki ślimaka

Do słonka się uśmiechają- rysowanie słońca

Bociany po łące stąpają-delikatnie uderzanie palcami raz jednej raz drugiej ręki

I kle, kle wołają- uderzanie zewnętrzną stroną rąk na zmianę

Żabki po łące skakają – uderzanie piąstkami naprzemiennie

I kum, kum wołają-wołanie kum, kum, kum.

7. „Wiosenna łąka” -praca plastyczna – dzieci nacinają paski zielonego papieru lub

bibuły i naklejają na kartkę tak aby nacięta część paska odstawała od kartki

i nachodziła na naklejony pasek. Następnie wycinają kwiatki z kolorowego papieru

i naklejają na zieloną łąkę.

Temat: Podróż na wiosenną łąkę.

Cele ogólne: Kształtowanie orientacji przestrzennej, świadomości własnego ciała.

Cele operacyjne:

Dzieci potrafią :         - prawidłowo pokazać części swojego ciała

• zakreślić leniwe ósemki
• wykonywać ćwiczenia wspólnie z partnerem
• przejść po sznurku
• wskazać prawa i lewą stronę

Metody: Weroniki Sherborne, N. C. Keparta, P. Denisona, relaksacyjna.

Formy: zabawa, ćwiczenia, wiersz, piosenka, rebus.

Przebieg:

1. Rebus „ Podróż na wiosenną łąkę”. ( obrazek autobus i łąka)

N: przypina rebus na tablicy.

Dzieci odczytują go.

2. Zabawa z piosenką „ Pociąg”

Dzieci poruszają się jak pociąg i śpiewają piosenkę.

3. Wiersz pt. „ To ja” – dzieci przedstawiają się.

N: mówi wiersz

Dzieci ruchem przedstawiają treść wiersza:

Hopsa-sa – dzieci podskakują obu nóż

Oto ja! –kładą obie ręce na klatce piersiowej

Rączki dwie- wyciągają ręce do przodu

Hopsa- sa, każdy wie -dzieci podskakują

Brzuszek, plecy, szyja, kark,- pokazują poszczególne części ciała

Hopsa-sa – dzieci podskakują obu nóż

Oto ja! –kładą obie ręce na klatce piersiowej

Głowa dwoje uszu ma- pokazują głowę ,a następnie uszy

Usta, oczy, czoło, nos- pokazują wypowiedziane części ciała

No i włosów cała moc- pokazują włosy.

Hopsa-sa – dzieci podskakują obu nóż

Oto ja! –kładą obie ręce na klatce piersiowej

4. Zabawa ruchowa „ Ludzie do ludzi”.

Dzieci dobierają się parami i witają się wzajemnie wypowiedzianymi przez nauczycielkę

częściami ciała.( nosami, uszami, łokciami, itd.) Na hasło „ ludzie do ludzi” zmieniają pary.

5. Wizualizacja „ wycieczka na łąkę”- pozycja Cook’a

N: tłumaczy jak dzieci mają się położyć i opowiada :„Wyobraźcie sobie, że leżycie na

miękkiej trawie. Jest piękna pogoda, świeci słońce, po niebie powolutku przesuwają się

białe chmurki. W oddali słychać śpiew ptaków. Cichutko brzęczy pszczoła i szumi woda

w strumyku. Z kwiatka na kwiatek przelatują kolorowe motyle. chcecie złapać jednego

z nich. podchodzicie cichutko, wyciągacie ręce, a motylek wznosi się wysoko ku górze

i odlatuje. Biegacie wesoło po łące nucąc swoją ulubioną melodię.”, a w tle gra muzyka

relaksacyjna pt. „ Wiosna”:

Dzieci leżą na plecach, ręce skrzyżowane (dłonie schowane pod pachami,

kciuki na zewnątrz), nogi skrzyżowane, język przylega do podniebienia, oczy zamknięte

i słuchają komentarza .Ćwiczenie kończy się przyjęciem pozycji w siadzie

z podkurczonymi nogami, stopy równolegle oparte o podłogę, palce dłoni dotykają

się czubkami.

6. Motylki – kreślenie leniwej ósemki.

N: tłumaczy w jaki sposób dzieci  mają kreślić leniwe ósemki, wydaje polecenia.

Dzieci dobierają się parami: jedno trzyma karton z namalowaną leniwą ósemką,

drugie wodzi po tej ósemce zaczynając od środka w przeciwną stronę do wskazówek

zegara. Dziecko wodzi najpierw prawą ręką , potem lewą a na końcu obydwoma.

Potem następuje zmiana.

7. Zabawy w parach „ Na łące”.

N: tłumaczy na czym polegają zabawy i czuwa na ich poprawnym wykonaniu.

„Skała”- dziecko siedzi mocno podparte o podłoże, kolega próbuje przesunąć „ skałę”

pchając lub ciągnąc w różnych kierunkach..

„Rowerek”- dzieci siedzą przodem do siebie, podpierając się na przedramionach,

łączą stopy i wykonują ruchy pedałowania.

„Masaż pleców”- dzieci siedzą złączone plecami i nawzajem masują plecy

poruszając tułowiem.

8. Przechodzenie po sznurku-„Ścieżka”

N: czuwa nad bezpiecznym przechodzeniem przez ławeczkę.

Dzieci przechodzą przodem, następnie bokiem zaczynając od prawej strony ,

potem od lewej.

9. Ćwiczenie rozluźniające „Opalamy się”.

Dzieci leżą na dywanie w dowolnej pozycji z zamkniętymi oczami i słuchają

muzyki relaksacyjnej „ Kryształowa cisza”.

10. Pożegnanie- przekazanie „iskierki”.

Dzieci przekazują uścisk dłoni.

PIOSENKA „ POCIĄG”.

Pędzi pospieszny pociąg,

Po szynach szybko mknie,

Dokąd to, dokąd, dokąd ten pociąg wiezie mnie.

Turkoce pociąg stuk, stuk, stuk

I spieszy się by zdążyć mógł

Żeby na łąkę zdążyć mógł

Turkoce stuk, suk, stuk,

Stuk, stuk, stuk,stuk

Propozycje ćwiczeń porannych metodą gimnastyki twórczejR. Labana                 

Metoda ta daje dużą swobodę zadań ruchowych. Przy prowadzeniu zajęć tą metodą

trzeba dzieciom wyjaśnić, co mają robić, ale,, jak robić”, to będzie wynikało z inwencji

twórczej ćwiczących, ich pomysłowości, fantazji, doświadczeń ruchowych. Pokaz

nauczyciela na zajęciach prowadzonych tą metodą staje się zbędny, schodzi na dalszy plan.

W pracy z dziećmi stosuje się pięć tematów generalnych.

TEMAT I : Wyczucie własnego ciała.

Dziecko manipuluje, bawi się własnymi rękami, nogami, palcami, wykonuje wszelkie ruchy

w stawach w sposób dowolny, stosując na przemian: ruchy dynamiczne i powolne, w napięciu

i rozluźnieniu, ruchy globalne lub zlokalizowane w określonym fragmencie ciała.

TEMAT II :Wyczucie ciężaru ciała [siły ] i czasu.

Dziecko łatwiej uchwyci właściwości ruchu [ ruch raptowny, wolny, szybki, ociężały, słaby,

mocny ], gdy jednocześnie potrafi wyczuć czas trwania ruchu.

Ćwiczący wytrzymują taki ruch w jakiejś pozycji, a następnie przechodzą do pozycji

spoczynkowej.

TEMAT III : Wyczucie przestrzeni.

Podstawowymi ćwiczeniami są tu ruchy ograniczone, skrępowane oraz szerokie, fantazyjne,

penetrujące przestrzeń poprzez biegi, podskoki, skoki, obroty itp.

Ruch ten może odbywać się na poziomie niskim [ pełzanie, czworakowanie, toczenie, przewroty] ,

średnim [skradanie się, chód skulony z pochyleniem 

ciała ]i wysokim [w pozycji wyprostowanej, we wspięciu, z podskokami, skokami, obrotami itp. ]

TEMAT IV : Wyczucie płynności ruchów i ciężaru ciała w przestrzeni i czasie.

Ćwiczenia polegają na ruchach lokomocyjnych wykonywanych po bardzo różnych liniach

z różną szybkością, przy czym mogą one być wykonywane w rytmie klaskania, uderzania

w instrument perkusyjny lub z towarzyszeniem muzyki czy też śpiewu. Wchodzą tu również

zabawy taneczne.

TEMAT V : Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera.

Jest to temat pobudzający szczególnie do wykazania inwencji twórczej, z tym jednak,

aby czynności indywidualne były zbieżne z zamysłem partnera, nauczyciela lub grupy.

Do ćwiczeń tej grupy należą: rozłączanie, dialog,

oraz statuetki wykonane w grupach

Zestaw I  Wycieczka do lasu.

Zestaw II  Na łące.

Teksty piosenek do przedstawienia

PIOSENKA. „Do dzieciaków, przedszkolaków, przyszła dzisiaj wiosna”

Do dzieciaków, przedszkolaków, przyszła dzisiaj Wiosna.

Ukłoniła się uprzejmie kwiatki nam przyniosła

  Ref: Małe, duże, kolorowe a wszystkie pachnące.

         Rozsypała je w ogrodach, w lasach i na łące.

Tu stokrotki, a tam bratki i sasanek kilka.

Przebiśniegi i kaczeńce, krokusy na szpilkach.

Ref;

Wszystkim kwiatkom Pani Wiosna motylki też dała.

Aby łąka przez dzień cały pięknie wyglądała.

PIOSENKA: „Tęczowy bal”

Już wiosenne słonko świeci.

Już zwierzęta mają dzieci.

Przyleciały też bociany.

Cały Świat jest roześmiany.

     A na łące obok lasu  ,bal rozpoczął się tęczowy.

     To motyle i biedronki zaprosiły do zabawy pszczoły.

Ref: I wirują pomiędzy kwiatami.

Dotykają płatki skrzydełkami.

Słonko mocno ich ogrzewa.

Słownik arie dla nich śpiewa.

Już zielona trawka rośnie.

Dzięki małej pięknej Wiośnie.

Żaby w stawie znów kumkają.

 Do skakania zapraszają.

     A na łące obok lasu, bal rozpoczął się tęczowy.

PIOSENKA: „O wiośnie to piosenka”

O wiośnie to piosenka,

O wiośnie to melodia

Ukryta w małych dzwonkach,

Zielona tak jak łąka

O wiośnie to piosenka,

O wiośnie to melodia

Kołysze rankiem kwiaty,

 uśmiecha się do słonka

O wiośnie to piosenka,

O wiośnie to melodia

Motylom gładzi skrzydła

 I lata jak biedronka